Ritalin bana ayak fetişi verdi mi?

Cidden yok. Sadece ayak fetişi değil. Hepsini söyleyebilirim. Ayak fetiş, el fetiş, vore fetiş, gore fetiş, ezme fetiş ve dev fetiş. Fetişlerin 7 yaşındayken olmaya başladığını hatırlıyorum. Kesinlikle okul öncesi sonrası. Ailem bana bir psikiyatrist aldı ve bu süre zarfında Ritalin’e koydu. DEHB’m şiddetliydi ve sınıfta kafasına insanlara vururdum, bu yüzden bu ilaca ihtiyacım vardı. Ama beni duy.

7 Yo Me trenlere takıntılıydı (olağan otizm meselesi). Ama sonra 2004 Polar Express filmi nedeniyle X100’ü güçlendirdi. Polar Express’i izledikten sonra, trenin tekerleklerinin mühendis buzda gezinirken “Squach Sweach” sesi çıkardığı buz sahnesini hayal ederdim. Tekerlekler öne doğru dönecek, sonra tersine dönecekti. Bu gerçekleştikçe, tekerleklerden atılan buz pulları olurdu. 7 O zamandan beri kağıt üzerinde sahneyi yeniden yaratmaya çalıştım. Annem, sürekli tekrarlayan çocuk tren tekerlekleri çizimlerim tarafından tuhaflaştı, bu yüzden durmamı söyledi. Durmadım. Bunun yerine kamyon çizimleriyle dolu küçük kitaplar yaptım, sonra bir avuç kamyondaki bir tren tekerlek çizimine kaydım. Bu Polar Express sahnesi de eylemlerime ilham verdi. İçinde bulunduğum herhangi bir araçta, pencereden dışarı bakma şansım olsaydı, tekerleklere bakardım. Eğer sulu bir böcek üzerinde koşarlarsa, bu benim için bir bonus olurdu. Vahşi Hayvan Parkı’nda bir safari tramvaydaydım ve zürafalar ve gergedanlara bakmak yerine, bir ya da iki salyangozun üzerinden geçeceklerini umarak tekerleklere agresif bir şekilde bakıyordum. Cus salyangozlar yolun kenarında her yerdeydi. Annem bana üzüldü çünkü bana safarinin en sevdiğim kısmının ne olduğunu sorduğunda hiçbir fikrim yoktu, çünkü yaptığım tek şey tekerleklere bakmaktı.

10 yaşındayken Mario’ya takıntılıydım. Ama bundan daha fazlası. Bowser’ın New York City büyüklüğüne kadar büyüdüğünü ve ardından arabalara ve insanlara adım attığını hayal ediyorum. Sonuç olarak bir ayak kan banyosu ve patlama. Sonra beni bir Lakitu ile birlikte alacaktı ve bizi bütün olarak alacaktı. Mide asidine dalır, asit gölünden kurtarılır ve Flushed Away filmindeki kanalizasyon şehri gibi bir mide şehri keşfederdim. Sıçan yoktu, sadece bir grup Koopas, Goombas ve Lakitus. Sonunda Bowser’ın damarlarına doğru yolumu bulur ve hepsi tek parça halinde ayak damarlarına seyahat ederdim. Bir keresinde dikkat ediyordum ama 4. sınıf sınıf dersim sırasında imar (bu bile mümkün mü?) Çünkü zihnim Bowser Foot Vore tarafından işgal edildi. Hala tüm A’ları aldım, yani aslında dikkat ediyordum.

14 Yo Me, sinema salonunda Rogue One film fragmanını gördüm ve o sahnedeki dev yürüyüş robotunun ölü bir bayana basacağını ve güzel yuvarlak göğüslerini ezeceğini düşünemedim. Eğer ölü bir adam olsaydı, geri çekilen peepee yıkılırdı. Sonra sahneyi kağıt üzerinde yeniden yaratmaya çalıştım. Sanatım artık “çocuk sanatı” gibi görünmüyordu ve çizimleri biraz gerçekçi hale getirebilirim. Her neyse, göğüsleri yayılmış, dev bir robotla onu imha etmek üzere olan zavallı ölmekte olan bir bayan çizdim. Sadece Star Wars’dı ve Star Wars’a bile girmedim. Dragon 2’nizi nasıl eğiteceğinizi ve Bewilderbeast’i görmeyi izledikten sonra, tüm medeniyetlere basacak, onları ve sakinlerini yok edecek devasa ejderhalar çizmekten başka bir şey yapamadı. Bir dağın büyüklüğünde insansı 2 bacaklı bir yaratık olan Fan Made Ejderha – The Ultapertior. Adım adım adım, ateş nefes al, gider.

17 yaşındayken, salgının yüksekliği sırasında, belki de düşüncelerimin normal olmadığını düşünmeye başladım. Hala ayak ve hepsi çiziyordum, ama sonunda bir internet aramasından anladım. Bir ayak, el, vore, kan, ezme ve dev fetiş vardı. Düşündüm ki, hmm asla kimseye söyleyemem çünkü o zaman etrafımda olmak istemezlerdi. Onlar için orijinal karakterler ve orijinal evrenler oluşturdum. Ama fetiş istila eden zihnimden de muzdariplerdi. İzleyicilerin yüzündeki ayaklar, Giantesses okula gidiyor ve ağız resimleri.

Ritalin’i kötüye kullanırken ve aynı zamanda meth sigara içerken devam etti, sonra Ritalin’den kaçtığımda ve sadece sigara içerken. Basasıyla bilerek bastım. Hiçbir şeyi kötüye kullanmaya başlamadan önce, gece üniversite kampüsümden geçtim, Roly Polys bütününü yuttum. Süreç: Tüm gün boyunca süren DEHB ilaçlarını alın -> yıprandıklarında erteleyin (varsayılanım) -> lexapro -> rol polis yiyin. Bir sebepten dolayı Lexapro’umu aldıktan hemen sonra Voring Roly Polys’i sevdim. Sonra neredeyse bir yıl sonra STIM’leri tamamen durdurarak, fetişler aniden kayboldu. Şimdi Bobs, Vag, Peepee ve Pecs tarafından açılıyorum – normal şeyler ayin? Ama havalı eşek dokümanlarıyla sulu bir böcekte bir kız adımını izleyerek zihnimin işgal edildiği günleri gerçekten kaçırıyorum. Eğer akut yoksunluk semptomları veya uyarıcıların kendisi ise IDK. Umarım fetişlerim geri gelecektir, böylece döngüde tekrarlayan saçma düşünceler yapmak yerine aklımı işgal edecek bir şeyim olabilir.

Öyleyse lütfen, Ritalin bana bir sürü fetiş verdi mi yoksa deli miyim?