R/Childfree Peak Şiir

“Şimdiye kadarki en iyi şey” belki de şimdi geri dönüş politikası olmadan sıkışıp kaldığınızı itiraf etmek istemiyorsunuz.

Bazı insanlar çocuk sahibi olmanın neden “dünyadaki en iyi şey” olduğunu haklı çıkarmak çok zorlaşıyor.

Gibi şeyler duyacaksınız:

“Bir çocuğunuz olana kadar gerçek sevgiyi asla anlamayacaksın.”

“12 saatlik bir vardiyadan sonra çocuğumun gülümsemesi tüm stresi ortadan kaldırıyor.”

“Hayatta daha sonra çocuk sahibi olmadığınız için pişman olacaksın.”

Ve ben… belki de asıl mesele, şimdi güneş ışığı ve gül olmadığını itiraf etmek için çok derin olmanız.

Mesela, 12 saatlik bir ruh emme işi çalışıyorsunuz, okul ücretleri, oyuncaklar, doktor ziyaretleri için bir bomba harcıyorsunuz ve sürekli bir finansal kaygı durumunda yaşıyorsunuz ve ödülünüz yakında büyüyüp bir iPhone 23 isteyecek ve 13’e kadar nefret edecek küçük bir insandan bir gülümseme.

Belki bir çocuğunuz olmasaydı, canlı hissetmek için bir gülümsemeye ihtiyacınız olmazdı. Belki de gerçekten sevdiğiniz bir işte çalışabilirsiniz, çünkü bir sorumluluk dağına bağlı değilsiniz. Ailemin hayatı zar zor yaşadığını gördüm, her zaman tasarruf modunda, bu yatırım, bu yatırım. Okul, kolej, koçluk ücretleri ve her f*cking sınavında aldıkları stres. Ve bu yatırım için sonuç bekliyorlar ve eğer çocuğunuzun benim gibi en iyi koleje gitmeyen aptalca bir bok olması durumunda iyi olur musunuz yoksa çocuğunuza onun hatası olduğunu ve yeterince iyi olmadığınızı söyleyeceksiniz. Yoksa 200+ IQ’lu bir çocuk mu bekliyorsunuz?

Bazen bilişsel uyumsuzluk gibi hissediyorlar, sanki şimdiye kadarki en iyi şey olduğuna inanmak zorundalar, çünkü pişmanlığı kabul etmek onları kıracaktı. Bu yüzden herkese bu baskıyı yansıtıyorlar: “Bir gün anlayacaksın,” “Daha sonra pişman olacaksın,” “Bencil oluyorsun.”

Hayır adamım, belki sadece farklı bir barış seçiyorum. Kulaklarımın yanında bir siren ile sabah 3’te uyanamadığım yer. İçinde yaşadığımız bu kapitalist hapishanede bir çeşit özgürlüğüm vardı. Birisi için bir kişi için kahvaltı yapmak ve okula götürmek zorunda değilim.

Bazılarımız kedileri, bitkileri veya sadece kendimizi yetiştirmekten mutluluk duyuyoruz. Ve bu da iyi olmalı.

Ve bir gün pişman olsam bile. Sadece ona sormam gereken diğer tüm pişmanlıklarla ekleyeceğim ya da mühendislik yapmamalıydım ve ders salonunda kimsenin bilmeyeceğini düşünerek osurulmamalıydım. Ama bil bakalım ne biliyorlar … 😔