“Overfising” den kötü iş ahlakına gitmek. Zaman nereye gitti?
Ben (23m) bu süre zarfında mezun olmak ve sosyal/finansal nedenlerle tıp/araştırma bırakmak istemekle ilgili yayınladım. O zamandan beri, ağ oluşturma ve röportajlar yoluyla başka kariyerleri (örneğin finans, danışmanlık, teknoloji) araştırdım, ancak motivasyon ve bu fırsatların var olduğunu bilmesine rağmen kaygı ve güvensizlikle nasıl başa çıkacağımla mücadele ediyorum.
Peki anlaşma nedir?
Sıkı çalışmaya yabancı değilim. Kötü yetiştirilmemden kaçabildim ve şehrim/eyaletimdeki en iyi liselerden birine katılmak ve daha sonra her ikisi de güçlü GPA’lara sahip bir Ivy League derecesi almak için büyüdüğüm sosyoekonomik engellerin üstesinden gelebildim. Bununla birlikte, hala bir kareye geri döndüm, deneyimlerimle travmatize edilmiş gibi pişmanlık ve mutsuzluk hissediyorum ve şimdi bu önceki çalışma ahlakı paramparça oldu. Sanırım şu anki işimi emiyorum ve bu yetersizlik hissi, başarısız olacağım ve bir pip atacağım veya sessizce işten çıkarılacağımdan korktuğum için uygun bir deneyimim yok, ancak geçiş yapmak istiyorum. Eylemden kaçınmak ve sadece kendim olmak ve ot içmek istemek, hiper farkındalık durumdayken bende yanlış bir şey olup olmadığını sorguladım.
Mevcut iş piyasasında, yarasadan bir iş beklemiyorum. Ama bazen tüm bunların anlamsız olduğundan endişeleniyorum. Sanırım her zaman ne ve nasıl bir şeyler yapacağımı anlayacak kadar akıllı oldum, çünkü hayatımın ilk 22 yılı için tüm kimliğim, birçoğu için önceden belirlenmiş olan MD/MD-PHD rotası aşağı indi. Ama ben dünyanın geri kalanına yabancıım. Güvenebileceğim iş/finans stajım yok, MBA, hatta bir MS-MBA sürdürme ilgim yok. Nasıl kodlanacağımı biliyorum, ancak uygun CS kimlik bilgilerinden veya stajdan yoksun. Ve yine de, kahve sohbetleri sırasında, biyoteknoloji/pharma’daki deneyimlerimi ve neden araştırma bırakmak istediğimi, ancak bu diğer alanlara gerçek bir ilgi ifade etmek için mücadele etmek istediğimi açıklayabilirim.
Sadece bir şeyi nasıl yapacağımı ve her şeyin anlamsız olduğunu düşündüğümde başka şeyler için nasıl bir tutku geliştiririm? İş ahlakımı nasıl geri alabilirim (ya da şehir içi bir çocuk olarak şanslıydım mı?)
Etiketler:
you have analysis paralysis. i felt the same way about my chosen field after i graduated. i went and did it anyway because what other choice did i have? you have to provide for yourself somehow right? i ended up taking a non traditional path in my field and it led me to a better career than i could have imagined.
you don’t need to figure your whole life out at 23. you just have to start with what is available and commit to trying your best. aim to stay at each job at least a year to really see if it works for you. and if it doesn’t, move on (after you’ve landed a new job, not before that).
just work hard and see what happens. i think people get so caught up in finding the perfect place for them, that they neglect to realize that the concept of a great job isn’t really available in entry level anyway. so you take some crappy job and that’s normal. it gets better.
and be kind to yourself and remember you are adjusting to this whole new lifestyle. school is over (for now at least) and this is all new to you. you may not like this new life for a while and that’s completely normal too.
My friend, you’ve burnt out. You crossed your proverbial finish line and our now left in the state of “Now what?” – Learn to love a slower life. Get invested in hobbies (even if you don’t think they’re that exciting, try it for 3 months).
Be you and let the things that keep appearing get more of your time. You may not actually be searching for a career change. You might just be searching for “You”