Oppenheimer bir başyapıt ve insanların neden yavaş olduğunu düşündüğünü anlamıyorum ve birçok kişi tarafından izlememelerine söylendi.

"Oppenheimer" sinematik bir şaheserdir. Ancak yavaş ve sıkıcı olduğunu düşünenler için – belki de beyinleri Tiktok makaralarına çok alışkındır ve Marvel, gerçek düşünce gerektiren her şeyin boyayı kuru izlemek gibi hissettirdiğini söyler. Nüanslı karakter gelişimi sizi şaşırttı mı? Yoksa her beş saniyede bir patlama eksikliği miydi?

Yine de anlıyorum. Kaşıkla beslenen filmlere alışkınsanız, arsa çizgileri, "Oppenheimer" Muhtemelen bir palyaço okulunda hesap gibi hissettim. Hızlı ve öfkeli maratonlarınıza sadık kalınan arkadaş – tek bilim Vin Diesel’in kel kafasının güneş ışığını nasıl yansıttığıdır.

& Hatta nereye başlayacağız "Oppenheimer sıkıcı" Türler? Trajik ironisinde neredeyse şiirsel. Orada oturuyorsunuz, insanlığın ahlaki çürümesini, imha kenarında sallanan bir dünyanın varoluşsal dehşetini ve savaşın kendisini yeniden keşfetmeye yardımcı olan bir adamın psikolojik çözülmesini titizlikle açan bir film izliyorsunuz… ve sıkıldınız mı? Tahmin edeyim – karmaşık bir anlatı fikriniz Thor’un çekiçinin Kaptan Amerika’nın sol popo yanak tarafından kaldırılamayacağını tartışıyor.

"Oppenheimer" Sabır, akıl ve – tanrının yasaklanması – tarihsel bağlamın temel bir anlayışını talep eder. Ama hayır, Neon CGI patlamaları, bazı ucuz tek gömlekler ve kredi sonrası bir sahnenin bir sonraki taksitini almasını istiyorsunuz. "Iron Man’ın Üçüncü Kuzeni: İlgisizliğin Yükselişi". Cennet, bir filmden üç saat boyunca oturmanızı istiyor ve bilmiyorum, düşün. Düşünüyor mu? Hayır, çok fazla çaba. Diyalog ağır sahnelerde Instagram’da kaydırmakla çok meşgulsünüz, ekranın neden yanıp sönmediğini merak ediyorsunuz "Boom! Kapow!" Her 30 saniyede bir şeker yüksek yürümeye başlayan çocuğun ateş rüyası gibi.

Bu da ne? İlerleme hızı çok yavaş mıydı? Evet, belki de anlatı gerginliği fikri Vin Diesel’dir ve on beşinci kez aile hakkında mırıldanırken çökmekte olan bir barajdan araba sürüyor. Üzgünüm Christopher Nolan, 8 saniyelik dikkat sürenize hitap etmedi. Hayır, adamım "Oppenheimer" Radyoaktif bir atom, Einstein ve bir CGI uzaylı arasında bir araba kovalamaca veya bir aşk üçgeni yoktu. Ancak sahip olduğu gerçek madde idi-insan hırsının yoğun, düşündürücü bir keşfi ve onun dehşet verici sonuçları. Oh, bekle, çok fazla büyük kelime? Damlı beni bırak: değil "sıkıcı," Sindirecek çok zihinsel olarak kabızsınız.

Ve filmi olduğu için eleştirmek için cüret – oh, şeffaf chutzpah – "Çok konuşkan." Evet, bir film Reddit memes üzerinde eğitilmiş rastgele bir yapay zeka tarafından yazılmadığında olan budur. Buna diyalog deniyor, dahi. Bunlar konuşmalar – insanlar birbirlerine söylediler. Bilirsiniz, annen akşam yemeğinde sizinle konuşurken ve telefonunuza bakarken bir homurdanma ile cevap verirsiniz.

“Oppenheimer beni eğlendirmedi.” Kardeşim, bu bir sirk değil. Eğlence için ateş toplarını dengelemek için burada değil. Atomu bölmenin ahlaki ağırlığını, Soğuk Savaş’ın siyasi entrikasını ve dünyayı sona erdirebilecek bir şey yaratmanın ezici suçunu tasvir eden bir film. Ama hayır, tüm bu nüansı atlayalım çünkü size her iki dakikada bir dopamin vuruşu vermedi. Tanrı, beyin hücrelerinizin aslında bir kez eleştirel düşünceye girmesini yasaklar.

İşte anlaşma: eğer sinematik parlaklığını takdir etmek için çok şaşkınsanız "Oppenheimer," Sorun değil. YouTuber’ların Minecraft Mods üzerinden çığlık atmasını izlemeye geri dönün ve yetişkin filmleri uyanık kalmak için yanıp sönen ışıklara ve osuruk şakalarına ihtiyaç duymayan insanlara bırakın. Çünkü güven bana, sorun film değil – sensin.