Ne yapmamız gerekiyor?

hayat doğası gereği biraz sıkıcıdır. Elbette seyahat etmeyi isterim ama tatil zamanım bu kadar. Ve seyahat etmek, diğer insanların sıkıcı hayatlarında sıkışıp kaldığı, ne yaptığınızı ve nerede olduğunuzu merak ederek dolaşırken, tonlarca parayı israf edip başınızı ağrıttığı başka yerlerde var olmaktır.

Bir sürü dizi ve film izledim, artık benim için pek bir şey yapmıyorlar, sanki gerçek hayata ihtiyacım varmış gibi hissediyorum, sonsuza kadar kurgu ve fanteziye kapılmamam gerekiyordu. Bu bulduğum şeylerden bir nevi büyüyorsun.

bitmek bilmeyen konserlere gittim, biraz eğlenceli, biraz anlamsız ve hatta sıkıcı. Ben de enerjim olduğunda, çoğu zaman çok yorgun olduğumda egzersiz yapıyorum.

Kariyer umurumda değil ve çalışmayı küçümsüyorum. Harika maaş veren tam zamanlı bir işim var ama program dönüşümlü vardiyalardan oluşuyor ve bunun kötü zihinsel sağlık ve ruh hallerine, rutin ve günlük ritim eksikliğine, uyku yoksunluğuna katkıda bulunduğunu düşünüyorum. Eninde sonunda müsait olduğumda bunu bırakmayı planlıyorum.

Bırakın kız arkadaşımı, çocuk sahibi olmaktan o kadar uzağım ki, neredeyse hiç arkadaşım yok ya da herhangi bir şekilde sosyalleşemiyorum. Küçük bir kasabada yaşıyorum, pek fazla insan yok, sosyalleşmeyi ne kadar önemsediğimden bile emin değilim, özellikle de artık neredeyse 30 yaşındayım. Kadınlarla nerede tanışacağım hakkında hiçbir fikrim yok ya da bunu ne kadar önemsediğimden bile emin değilim. Bir tür derse falan katılıyor muyum, ne? Az önce Google’da “gönüllülük” diye arama yaptım ve seçenekler berbat görünüyordu.

Üremenin değerini ve amacını her zaman gördüm, ama gerçekte tüm bunlar bunun için miydi, hayatta iyi bir yere ulaşmak için bu kadar çok çalışmak, sırf her şeyi zorlaştırmak ve kendiniz için hiçbir şey deneyimlememişken kendinizin ve partnerinizin mini bir klonunu yapmak için mi? Çocuğunuza katlanmak zorunda kalacağınız başka bir saçmalık döngüsü yaratıp sisteme başka bir hizmetçi mi vereceksiniz?

Keşke ekonomi yeniden daha iyi olsaydı, böylece daha fazla hareket edebilirdik, sırf iyi bir program uğruna Amazon’da çalışmak isterim. Tek başıma yaşadığım harika bir evim var ama dünyayı hiç deneyimlemeden böyle bir yere yerleştiğim için aptal olup olmadığımı hep merak ettim. Böyle harika bir evden nasıl vazgeçebilirdim, özellikle de kötü bir ekonomide. En azından fırsat buldukça daha fazla seyahat etmeyi planlıyorum.

“Ben ben ben” diyormuşum gibi görünebilir ve öyleyim ama bu fikirler evrenseldir, bu bir nevi hepimizle ilgilidir. Cevapları arıyorum evet ama bu yazı göründüğü kadar sadece benimle ilgili değil. Hepimizin bazı açılardan aynı hiçlik ve toplumun rahatsızlığı sorunları var.

peki ne yapmamız gerekiyor? İnsanlar sizi hayal kırıklığına uğratır, arkadaşlar sadık ya da gerçek değildir, her şey yalnızca bir statü oyunu ya da değer alışverişi üzerine kurulu bir ilişkidir. Hobilerin çoğu çoğunlukla sıkıcı, sıkıcı ve sinir bozucudur. Kitaplar genellikle genellikle vakit kaybıdır ve tıpkı filmler/TV gibi, tüketim kavramı artık mantıklı gelmeyinceye kadar gerçekten ancak belirli bir miktarda tüketebilirsiniz.

Dürüst olmak gerekirse, bunların çoğunun zihinsel sağlığımın kötü olmasına, genel olarak sağlığımın kötü olmasına yol açan çalışma programımla ilgili olduğunu düşünüyorum, bunun üzerinde çalışmak benim sorunum olabilir, ancak bu kötü bir ekonomide bir bekleme oyunu.