Ne yapacağımı bilmiyorum, kendimi çok mağlup hissediyorum

Dürüst olmak gerekirse kendimi tamamen kaybolmuş, mağlup ve umutsuz hissediyorum. Her gün, hem doğru hem de yanlış her duyguyu aynı anda taşıyormuşum gibi geliyor. Her gün depresyona giriyorum ve artık hiçbir şeyi sabırsızlıkla beklemiyorum.

Hiç kullanmadığım bir biyomedikal derecesi için çok çalıştım. Daha sonra bilgisayar bilimine geçtim, bu konuda mücadele verdim, bir şekilde stajyerlik yaptım ve hatta sonrasında tam zamanlı bir teklif bile aldım. Mezuniyet sonrası ilk işime başladığımdan bu yana 10 ay geçti ama yine de hiç bu kadar perişan hissetmemiştim.

Dürüst olmak gerekirse, CS derecesinin tamamı boyunca mücadele ettim, hatta başarısızlığı önlemek için bir dönem izin almak zorunda kaldım. Üç yıl sonra, kendimi hala temel bilgileri tekrar gözden geçirirken buluyorum çünkü onları gerçekten kavrayamıyorum. Bu sürekli güvensizlik işime de yansıdı. Artık neredeyse hiç uyumuyorum, sürekli saati kontrol ederek uyanıyorum, endişeden göğsüm sıkışıyor, her iş gününden korkuyorum. Kendimi yetersiz hissediyorum ve sanki bu konuda asla yeterince iyi olamayacağım gibi.

Ama bu sadece beceriyle ilgili değil. Kendimi motivasyonsuz, tatminsiz ve ilgisiz hissediyorum. Merdivenleri tırmanmak ya da zengin olmak gibi bir arzum yok. Sadece huzur istiyorum. Ve en zor kısmı, motivasyonumu düşüren şeyin alanın kendisi mi, yıllar süren çalışmamdan dolayı tükenmişliğim mi, yoksa ne kadar yenilgiye uğramış hissettiğim mi olduğunu anlayamıyorum.

Daha da kötüsü kağıt üzerinde her ÅŸeyin harika görünmesi. Ä°stikrarlı bir iÅŸim, saÄŸlam bir maaşım, harika bir iÅŸ-yaÅŸam dengem, iyi sosyal haklarım ve nazik bir patronum var. Durumu daha da sinir bozucu hale getirmek için, incelemelerimin hepsi olumlu, hatta “beklentileri aşıyor.” Ama içten içe parçalanıyorum.

Yeteneklerime olan tüm güvenimi, hatta öğrenme ve geliÅŸme arzumu bile kaybettim. Sanki sadece maaÅŸ almak için çalışıyormuÅŸum gibi hissediyorum. Ä°nsanlar “hobilerinizi finanse etmek için iÅŸinizi kullanın” diyor, peki ya hobilerinizi o kadar uzun süre ihmal ettiyseniz ve hiç hobiniz kalmadıysa? Kariyerinizden nefret ettiÄŸinizde ve baÅŸka çıkış yolunuz kalmadığında, devam etmenizi saÄŸlayacak ne kalır?

Sağlık hizmetlerine veya bilime dönmeyi düşünüyordum ama bunun faydası olup olmayacağını bile bilmiyorum. Sadece başka bir zaman kaybı, stres ve ne kadar az enerjim var. Güvenim gitti, muhtemelen yeniden başlamam gerekecek ve bunu yapma düşüncesi şu anda imkansız geliyor.

Tamamen yandım. Artık tüm bunları ne için yaptığımı bilmiyorum. Kendimi çok yorgun, endişeli ve yenilgiye uğramış hissediyorum; sanki denemeye devam edecek nedenlerim tükeniyormuş gibi.