Mario, Fikir ve Mario, Adam

Herkes Mario’nun lanet olası harika olduÄŸunu biliyor. Ama ne düşündüğünü kim bilebilir? Neden kaplumbaÄŸaları ezdiÄŸini kim bilebilir? Ve neden onu mistik (var olmayan?) Dr Pepper’ı düşündüğümüz gibi sevgiyle düşünüyoruz? Perchance. Kant olduÄŸuna inanıyorum ki, "Teori olmadan deneyim kördür, ancak tecrübesiz teori sadece entelektüel oyundur." Mario, bütün gün turtları ezerek deneyim sergiliyor, ancak teoriyi sergiliyor. "Hadi gitelim!" Devam et bebeÄŸim! Mario bir turtayı boÄŸmak için güvenlik yerini terk ettiÄŸinde, ölebileceÄŸini bilir. Ve yine de, parayla hayat satın alabilen bir adam için, hayat sadece bir deÄŸer deposu haline gelir. Zengin bir adamın para cezasıyla herhangi bir yasa hissettiÄŸi için ödenebilecek bir vergi bir fiyattır. Mario’yu bir kahraman olarak düşünüyoruz, ama o sadece daha ayrıcalıklı bir çeÅŸitliliÄŸin önünde. Cankurtaran. Perchance. OlgunlaÅŸmamış insanın iÅŸareti, bir amaç için ölmek istediÄŸidir, olgun insanın iÅŸareti bir tanesi için alçakgönüllülükle yaÅŸamak istemesi ve gerçekten de 1981’den beri, kendi eÄŸlencemiz için çeÅŸitli nesiller boyunca, 16 bitten 64 bitten 64 bit’e yaşıyordu, ancak bu gün ve yaÅŸta birçok yeni konsol çalıştırmamız için birçok bit. Bit Wars â„¢ önemli mi? Belki bir iÄŸnenin gözünden itilebilirlerse. Perchance. Ya da belki de yaÅŸamak için gerçek sebep olan OPP’lerdir. Sega OPP’leri için yaÅŸamak, Namco OPP’leri, Capcom OPP’leri, kokulu kıçlarını stomp etmek ve yakmak ve her fırsatta 1-up. Mario Mario (Trinity bağışını korusun) nedeniyle, prensesleri çekici bulan iyi bir tada sahip olup olmadığımıza bakılmaksızın yaÅŸam için bir neden bulduk. Freud’un bir zamanlar dediÄŸi gibi, "Bir gün, geçmiÅŸe bakıldığında, yıllar süren mücadele sizi en güzel olarak vuracak." Gerçekten de, ilk Nintendo DS Lite’imi aldığımda, sonunda menteÅŸeyi kırdığım siyah ve mavi olan en güzellerden biri gibi. Ä°leri geri flopped ve hepsi, onu sonuna kadar bükmeniz gerekmediÄŸini fark etmemek (ilk aldığımda 5yo gibiydim), ama bu naivete iyi bir ÅŸey miydi? Perchance. Hepimiz yaşıyoruz ve öğreniyoruz ve Mario yıllar boyunca, bir Normie Brookie’nin asla hayal edemediÄŸi tüm güneÅŸler, galaksiler ve odysseys aracılığıyla yaÅŸadı ve öğrendi. Oh, merak! Oh, Zaza! Burada kaç tane iyi kurbaÄŸa var! Bu kurbaÄŸalar ne kadar güzel! Ey Cesur Yeni Dünya, içinde böyle insanlar var! Ama bizim için gerçekten yeni mi? Belki de öyle, belki de sonuçta deÄŸil. Her iki durumda da, dersleri aracılığıyla ve nostaljimizin günümüze yansıttığı yolla, çocukluklarımızın sikiÅŸtiÄŸi gibi gerçekten ne kadar havalı olduÄŸumuzu, ancak onsuz bir çocukluÄŸun kederli olacağı. Çok fazla? Bu mükemmel! Wahoo!