M18, depresif ve daha önce hiç bu kadar kafası karışık hissetmemiştim

M18. Son zamanlarda her ÅŸeyi bırakıp yurt dışına, belki de Kanarya Adaları’na taşınmayı düşünüyordum çünkü orada iki hafta geçirdim ve hoÅŸuma gitti. Ben Ä°talya’lıyım. Lise son sınıftan ayrıldım o yüzden diplomam yok. Åžu anda benim de birikimim yok.
Buna raÄŸmen, elimden geleni yaparak genellikle ayda 1.000 ila 2.000 avro kazanmayı baÅŸardım ve hâlâ kendime inanıyorum. Ama ÅŸimdi kendimi sıkışmış ve kaybolmuÅŸ hissediyorum. Yeni bir baÅŸlangıca ihtiyacım var ve aileme baÄŸlı kalmayı sevmiyorum. Aylardır Ä°talya’da bir iÅŸ bulmaya çalıştım, herhangi bir iÅŸ ama hiçbir ÅŸey iÅŸe yaramadı. Ä°kinci nesil bir göçmenseniz ve nitelikleriniz yoksa kimse sizi iÅŸe almak istemiyor gibi geliyor. Ä°nsanlar bana beklememi ve sabırlı olmamı söylüyor ama artık bununla baÅŸa çıkamıyorum.
Sanki burada bana yer yokmuş gibi geliyor. Bu yüzden doğduğum yere ve soyadıma bağlı kalmadan, ayrılmayı, denize yakın yaşamayı, farklı bir hayat kurmayı ve sıfırdan başlamayı düşünüyorum. Gelecek garantisi olmadan, parasız ayrılmanın riskli ve neredeyse çılgınca olduğunu biliyorum. Ama burada kalmak beni hiçbir yere götürmüyor ve her geçen gün kendimi daha da boş hissediyorum. Risk almak anlamına gelse bile, hâlâ gençken yaşadığımı hissetmeye çalışmak ve şansımı denemek istiyorum.
Aptallık mı ediyorum, yoksa bunun işe yarayacağını mı düşünüyorsun? Kimse böyle bir şey yaptı mı? İçgüdülerimi takip etmeli miyim? Teşekkürler.