Kişisel yaşamda başarı ve hırslı, profesyonel yaşamda kaybolmuş

Herkese merhaba, ben büyük bir kararla karşı karşıya olan 25 yaşında Avustralyalı bir erkeğim. Geçen yıl tıp (MD) okumak için bir teklif aldım ve bunun için yer değiştirdim, ancak hızla şiddetli bir depresif ve kaygılı döneme girdim, bu yüzden erteleme kararı verdim – kursun kendisi yüzünden değil, bu kadar zorlu bir şeyi almadan önce zihinsel sağlığıma odaklanmam gerektiğini fark ettiğim için. Aylarca süren terapi ve istikrarı yeniden sağlamanın ardından şimdi iyi tanıdığım bir şehre geri döndüm, düşük stresli ama alçak tavanlı bir işte çalışıyorum ve bir yandan da gelecek yıl yeniden kaydolup kaydolmayacağıma karar veriyorum.

Başlangıçta insanları buna çeken olağan nedenlerden dolayı tıbbı seçtim: çeşitlilik, zorluk ve yüksek tavan; nihai özerklik; doğal empatim ve baskı altında sakin kalabilme yeteneğim; ve insan vücuduna karşı gerçek bir hayranlık. Güçlü yönlerim ve değerlerim ile uyumlu asil, anlamlı bir kariyer gibi hissettim. Ama şimdi, bu uyumun gerçek mi yoksa istemem gerektiğini düşündüğüm şeyin idealize edilmiş bir versiyonu mu olduğundan emin değilim.

Ticaret, ortak sağlık, kurumsal roller ve daha fazlası gibi başka kariyer yollarıyla da tanıştım ama hiçbir şey bana tam anlamıyla uygun gelmedi. Tıbbın da güçlü bir duygusal çekimi yoktur; bu daha çok mantıklı bir karardı, o sırada sahip olduğum bilgilerle en doğru seçim gibi görünen şeye dayanan bir “dart atışı”ydı.

Ailem tıp alanında değil, çoğunlukla mavi yakalı, dolayısıyla beni bu yola iten hiçbir dış baskı yok. Elbette onları gururlandırmak isterim ama sonuçta bu karar bana ait.

Akıl sağlığım yıllardır hiç olmadığı kadar iyi durumda ama karar yaklaştıkça o tanıdık korku geri geliyor. Kişisel hayatımda inanılmaz derecede hırslıyım. Gurur duyduğum şeyleri yüksek düzeyde yaptım – powerlifting, BJJ, yalnız seyahat etmek, yakın zamanda stand-up yapmak (ki bunu seviyorum) – ve yaklaşık 250.000 Avustralya Doları tasarruf ettim. Buna rağmen hiçbir zaman net bir “kariyer çağrısı” hissetmedim. Bir yanım rahatlık ve özgürlük için mevcut işimde kalmak istiyor ama aynı zamanda “yerleşmekten” dolayı kendime kızmaktan da korkuyorum.

Başka yollara bakıyorum – yaratıcı ya da profesyonel – ve yanlış olanı seçme fikri beni felç ediyor gibi hissediyorum. Bağlılığın büyümenin tek yolu olduğunu biliyorum ama bu mantığı kariyerime uygulayamıyorum. Kendimi yeniden kaybolmuş hissediyorum ve yeniden kaydolmanın doğru hareket olup olmadığından emin değilim.

Herhangi bir tavsiye veya bakış açısı gerçekten yardımcı olacaktır. Şimdiden teşekkürler.