Kilitlenirsem “kendimi değiştirmekten” korkuyorum.

Becerilerim var, yeterliliğim var, sahip olmadığım becerileri kazanma kapasitem var ama yaptığım her şeyi yarım yamalak yapmayı bırakırsam ne olacağından çok korkuyorum.

Şu anda üniversitedeyim; Neredeyse okulu bırakıyordum ama danışmanım potansiyelimin olduğunu gördüğü için beni kalmaya ikna etti. Alanımda çalışıyorum çünkü bu konuda uzman olmak istiyordum ama aynı zamanda her şeyimi vermekten de çekiniyorum. Buna istediğim kadar zaman ayıramıyorum. Kendim için yüksek beklentiler belirledim ama hep yetersiz kaldım.

Nesnel olarak, harika bir performans sergiliyorum ama olmak istediğim kadar iyi değil çünkü zamanımı melankoli ve kötü alışkanlıklara düşkünlükle geçiriyorum. İdealleştirilmiş benliğimin hayalini kurarak müzik dinleyerek saatler geçiriyorum. Gerçekliğe katılmak benim için çok acı verici. Ben genç halimin olmayı umduğu kişi değilim.

Ama korkarım ki eğer işlerimi toparlarsam, kaçınılmaz olarak "kendimi değiştir". Hayal gücüm, romantizmim ve iç dünyam hiçbir iz bırakmadan yok olacak ve beni her gün sıkıcı işler yapan sıkıcı bir yetişkine bırakacaktı. Herkes gibi sıkıcı olmak istemiyorum ama aynı zamanda sonsuza kadar böyle kalamayacağımı da kabul ediyorum.

Ben ne yaparım?