Keşke normal bir tutkum olsaydı

Ben 2002 bebeğiyim, YouTube ve sosyal medyanın yükselişiyle büyüdüm. 10 yaşımdan beri Youtuber/influencer olmak istediğimi biliyordum. 12 yıldır video çekiyorum. Transformers oyuncaklarımı ve onları nasıl dönüştürebileceğimi göstermeye başladım, bazı oyun videolarıyla şu ana kadar son 6 yılda arabam ve kıyafetlerim/spor ayakkabılarım hakkındaydı. daha çok.

Bazı başarılar elde edildi, bazı sponsorluklar sağlandı, bazı bedava kıyafetler/araba parçaları sağlandı. Tiktok mağazasında bir miktar reklam geliri var.. Ama bunu tam zamanlı yapabileceğim seviyeye yakın bir yer yok. 23 yaşındayım, diplomam yok çünkü borç istemiyorum. Ama aynı zamanda üniversitede isteyebileceğim hiçbir şeyin olmadığını da biliyorum.

Şimdilik büyük bir sağlık kuruluşunda giriş seviyesi işim sayesinde saatte 38 dolar kazandığım için çok şanslıyım. Yine de sevmiyorum. Müşteri hizmetleri yapmaktan nefret ediyorum. insanlar çok haklı ve zalim. Ancak iş dışında iyi bir hayat yaşayabilmek buna değer. Sadece kötü bir müşteriyle karşılaştığımda asla kırılmayacağımdan emin olmam gerekiyor.

Bazen keşke normal bir tutkum olsaydı diyorum. BT gibi ya da hemşire olmak. açık bir yolu ve adımları olan bir şey. bir noktada başarılması neredeyse garanti olan bir şey. Böylece işler yolunda gider mi diye endişelenmeme gerek kalmayacak. Ama yapmıyorum. Arkadaşlarımla araba buluşmalarında en yeni Jordan’ları sergileyen vloglar yapmayı seviyorum. ilgi çekici. tartışıyor. Birisinin içeriğime yorum yapmak için zaman ayırmasını takdir ediyorum. Beni izleyen insanlarla tanıştım ve henüz onları tanımıyordum bile. Platform ve topluluğun ne kadar küçük olması nedeniyle bana ücretsiz olarak bir şeyler gönderildi veya sponsor oldum. Onu 0’dan beri oluşturdum. Kontrolün tamamen elimde olmasını seviyorum. Sosyal medya yapmaktan nefret ettiğim bir şey yok. 5 yaşımdan beri ünlü olmak istiyordum. Senin yaşındaki başkalarına ilham kaynağı olduğunun söylenmesi, sana gerçekten açıklayamayacağım bir duygu veriyor.

Asla pes etmeyi reddediyorum. Hayatımın yarısını buna adadım ve gerçekten yapmak istediğim şeyin bu olduğunu biliyorum. Biliyorum ki eğer bunu başarırsam ya da en azından sosyal yardımlar için yarı zamanlı çalışmaya gücüm yeterse ve gelirimin geri kalanını tutkumdan alırsam, şimdiye kadar harcadığım tüm zamana değeceğini biliyorum.