Kendimle ne yapacağımı bilmiyorum.

20 yaşındayım ama liseden mezun olduÄŸumdan beri hiçbir ÅŸey yapmak için kendimi motive edemiyorum. Ãœniversiteyi denedim ve birkaç ay sonra hiçbir ÅŸey yapmak istemediÄŸim için sınıftan çıktım. Her denediÄŸimde, birkaç gün, hatta belki birkaç hafta bir ÅŸeye baÄŸlı kalabilir ve sonra vazgeçebilirim. Her ÅŸey lisede baÅŸladı, neredeyse hiç ödev yapmadım, sınavlarda iyi notlar aldım ama çok fazla yapmadığım için neredeyse baÅŸarısız oldum. Geçen yılın eylül ayından beri babamın ÅŸirketinde çalışıyorum ama dürüst olmak gerekirse burada bile neredeyse hiçbir ÅŸey yapmıyorum, hayatta ilerleme kaydettiÄŸimi hissetmiyorum ve mezun olduÄŸumdan beri kendimi çöp gibi hissediyorum. Çözüm çok basit, biliyorum, kalk ve yapmam gerekeni yap. Farkında olmasam bile bazen dikkatim dağılıyor, sonunda baÅŸka bir ÅŸey yapıyorum ya da sorumluluÄŸumu bir kenara koyuyorum, ta ki o gün bunu göstereceÄŸim ve elimde… hiçbir ÅŸey yok. Yapacak baÅŸka bir ÅŸeyim olmadığı için tek yaptığım eve dönüp oyun oynamak. Ãœniversiteye tekrar baÅŸvurdum, bu sefer farklı olmasını umuyorum, eskisinden farklı bir kafa boÅŸluÄŸundayım, kendimden bir ÅŸeyler yapmayı, farklı bir ÅŸekilde yapmayı umuyorum ama dürüst olmak gerekirse bunun bir kısmı da ailemin baskısından kaynaklanıyor. Bu da baÅŸka bir ÅŸey, bugünlerde ne kadar hareketsiz kaldığımı pek dile getirmiyorlar, en azından babam, annem bazen bunu yapıyor ama artık çok daha az. Terapiyi deniyorum ama buna bile zar zor baÄŸlı kalabiliyorum, bu terapistimi sevmediÄŸimden deÄŸil, harika bir adam ve hatta onunla konuÅŸtuÄŸumdan beri kendimi çok daha iyi hissetmeye baÅŸladım, en azından bir ay oldu ve onlara randevumuzu ertelemelerini söyleyip duruyorum. Daha tutarlı olmayı, deÄŸiÅŸmeyi, büyümeyi öğrenmek istiyorum ama her yaptığımda iÅŸe yaramıyor, kendime öğretmek için baÅŸka ne yapabileceÄŸimden emin deÄŸilim. Gelecek yıla kadar aynı düşünceleri düşünmek istemiyorum, geleceÄŸimi kurmak için zamanım tükeniyormuÅŸ gibi hissediyorum ama artık bilmiyorum.