İstediğimi düşündüğüm her şeye sahibim… ve şimdi kendimi kapana kısılmış hissediyorum. Ne yapardın?

Dışarıdan mükemmel bir düzen içerisinde yaşıyorum. İyi iş, iyi maaş, istikrarlı bir hayat. Herkes bana şanslı olduğumu söylüyor. Yaşıma göre harika bir performans sergiliyorum, bu benim hayalim.

Ama benimki gibi hissetmiyor. Her sabah sanki başka birinin planındaki bir karakteri oynuyormuşum gibi hissederek uyanıyorum. Masamda oturup hayatın gerçekten böyle olup olmayacağını merak ediyorum: e-postalar, toplantılar ve hafta sonlarını beklemek. İçeriden çığlık atan yaratıcı ve maceracı bir versiyonum var. Eskiden olduğum kız şimdi olduğum kişiyle hayal kırıklığına uğrardı. Yeterli şeye sahipken daha fazlasını istediğim için kendimi suçlu hissediyorum.

Bunu hisseden başka biri var mı? Herkesin onayladığı güvenli yol ile sizi gerçekten hayatta hissettiren bilinmeyen yol arasında nasıl karar verirsiniz?

40’ta uyanıp ÅŸansımı boÅŸa harcadığımı düşünmek istemiyorum. Ama aynı zamanda bir plan olmadan her ÅŸeyi yakmak da istemiyorum.

Nasıl seçtin? Sizi bu adımı atmaya ya da kalmaya iten şey neydi? Burada bulunmuş olanların bilgeliğinden gerçekten faydalanabilirim.