İşimi sevmiyorum ve artık kim olduğumu bilmiyorum

22 yaşındayım. Mezun olduktan sonra 6 aydır çalışıyorum. Bir tedarik analisti olarak çalışıyorum ve işimi sevmiyorum. Ana mesele, işin iş yükü ve zorluğudur. Hiç kolay değil. Bir milyon sorum var ve asla hiçbir şey anlamıyorum. Şu anda ana işim izlemek. ve piyasa ve piyasa olmayan fiyat değişikliklerinin hesaplanması ve doğru olduklarını kontrol etmek. Sefil. Akşam ve hafta sonları çalışıyorum. Artık arkadaş görmüyorum, artık bir kişiliğim olmadığı için hepsini kaybettim. Ben de patronuma dayanamıyorum. 2x hızda görüşmelerde sabırsız. Söylediği ve Resay ettiği bir şeyi kaydetmeliyim ve sonra hala ona sormam gereken bir milyon sorum var. Ben de zar zor çalışıyorum. Hayatımın geri kalanının böyle görünebileceğine inanamıyorum. Bunu başka bir redditte yayınlamayacağım, çünkü ppl genellikle bana sadece gerçekliğe hoş geldiniz ve buna dayanamıyorum. Bulmamın ne yolu var. Esas olarak bu kadar yüksek bir iş yüküne sahip olmaktan nefret ediyorum. Haftada 40 saat vurmak için mücadele ediyorum. Belli bir noktada üretken olmayı bırakıyorum ve bu beni olabildiğince bitirmiyorum. Yarı zamanlı çalışabileceğim bir şey harika olurdu. Ama hiçbir ofis işi böyle, bu yüzden tek seçenek muhtemelen sağlık hizmeti olurdu. Gerçekten görünürde bir geleceği görmüyorum. Umarım bu olumsuz bir reddit değildir. Sadece diğer bakış açılarını duymak istiyorum