İşimden bıktım, bana saygı duymuyorlar.
28 milyon yaşındayım ve ne zaman hikayemi yöneticiye sunmaya çalışsam sanki umursamıyormuÅŸ gibi görünmelerinden bıktım. Bir suçtan hüküm giydikten sonra hakimin yaptığı gibi davranırlar. Kelimenin tam anlamıyla, bir mahkeme salonunda oturduÄŸunuzu hayal edin, hüküm verme sürecinde hakimden hoÅŸgörü istemeyi deneyebilir misiniz, ancak hakim vakaların neredeyse %95’inde savcılığın tavsiyesine uyacaktır. Sistemler zaten sana karşı hileli. Davanızın adil bir ortamda yürütülmediÄŸine dair deliller olsa bile benim hakkımda kararlar alırken bu ÅŸekilde oluyor.
ÖrneÄŸin birkaç ay önce. Çalıştığım vardiya sayısını haftada yaklaşık 3 günden haftada bir güne düşürdüm. Ve 2 ay boyunca geçinmeye bile yetmedi. Halen ailemle birlikte yaşıyorum. Bunun sebebi de yeterince hızlı hareket etmediÄŸimi iddia ettikleri için mekanın 10:30’dan sonra açık olmasından bıkmış olmalarıydı. Yani kelimenin tam anlamıyla her ÅŸeyi yaptım. Daha hızlı hareket etmek, günü zorlamak gibi. Ve yine de yeterli deÄŸildi. Sanki daha fazla vardiya eklemek için yorulmadan çalışarak oldukça sıkı mücadele etmek zorunda kalıyordum. Ve kelimenin tam anlamıyla bu temmuz ayındaydı. Ve zaten planlanmış bir Avrupa seyahatim vardı. Aradan bir ay geçtikten sonra patronuma sordum, aÄŸustos ayıydı. Ve sanki hiçbir ÅŸey hareket etmemiÅŸ gibi. Performansımın arttığını görmedin. O, evet, beÅŸ haftanın iyi gitmesi, iki aylık düşük performansı telafi etmeyecek gibi görünüyor. Gerçekten profesyonelce olmayan bir ÅŸeymiÅŸ gibi daha fazla vardiya istemene izin veremeyeceÄŸimi nasıl söyledin? Ve bu ona Avrupa’ya bir seyahat planladığımı, ÅŸu anda her ÅŸeyi yaptığımı ve daha fazla para kazanmak istediÄŸimi söylemek gibi bir ÅŸey ama görmezden gelindi.
Nihayet iki ay önce Ekim ayında saatlerimi geri aldım. Ve bunu yaptıkları için onlara minnettardım. Ama son iki haftadır beni tekrar rahatsız etmeye başladılar. Sanki kelimenin tam anlamıyla 40 tabağın üst üste yığılmasından bıktım ve sonra hepsini içeri sokmaya çalışıyorum. Tabaklar, tabaklar, gümüş eşyalar, her neyse. Sonra vardiya yöneticilerinden biri gelip bana çöpü çıkarmamı söyledi, yoksa bulaşıkla ilgili bir şey bulacaklardı. Gerçekte olduğu gibi, aynı anda 40 şey yapıyor olabilirim. Bulaşık makinesini olabildiğince hızlı çalıştırmaya çalışıyorum. Ve sonra bulaşıklar yıldırım hızıyla yıldırım hızıyla birikmeye devam ediyor. Ve sonra biri bana bir soru sordu.
İşte son iki haftadaki olay ÅŸu. Yöneticilerle görüştüm, bana sordular. BildiÄŸiniz gibi iÅŸleri sizin için daha verimli hale getirmek, iÅŸi halletmenizi ve saat 10’dan önce dışarı çıkıp restoranı kapatmamızı saÄŸlamak için neler yapabileceÄŸimizi bilmek istiyoruz. Beni sinirlendiren ÅŸey ise ah millet restoranın önünde mutfağın önünde her ÅŸeyi sizden önce yaptırıyorlar diyorlar ve geri kaldığım için beni eleÅŸtiriyorlar. Ama biliyor musun, sen bulaşık makinesisin, mutfağın arka tarafındasın, bütün bulaşıkları yıkarsın, her küçük ÅŸeyi temizlemen gerekir. Ve bulaşıkçı olmanın dünyadaki en kolay iÅŸmiÅŸ gibi davranmasını seviyorum, oysa aslında bundan faydalanılmaktan bıktım. Ben de onlara, çalışan itfaiyecinin sizin için daha iyi çalışmasını saÄŸlamak için ne yapabileceÄŸimizi sorduklarını söyledim ve ben ve ben ona birkaç gün önce söyledim, sanki vardiya liderinin gelmesini ne durduracağımı bilmiyorum dedim. Ve benden yemekle ilgili olmayan ÅŸeyler yapmamı isteyin, baÅŸkalarının iÅŸini bana yaptırmayı bırakın. Asli sorumluluÄŸum olması gerektiÄŸi gibi sadece yemekleri ve yemekleri bilmiyorum. Arabaları temizlememek, yerleri paspaslamamak, hayır, bu sadece iÅŸimi yapmamı saÄŸladı. Sanki bana daha iyi çalışması için ne yapabileceklerini soruyorlar, ben de onlara söylüyorum ve sanki bunu yapamayız diyorlar. Bana sorduÄŸun gibi ve sana karşı dürüst oluyorum. Belki bir ÅŸeylere ihtiyacı olan herkes onları bekletiyor.
Eğer işe gidebilseydim ve çağrılacağımdan endişe etsem kesinlikle çok sevinirim. Bir sebepten dolayı, kelimenin tam anlamıyla, sadece işe gitmek istiyorum. İşi yapıyor musunuz, her iki haftanın sonunda işi bitirip maaşınızı alıyorsunuz. Sadece normal bir insan gibi hissetmek istiyorum, orada olduğum her günün işteki son günüm olabileceğinden endişelenmiyorum. Ha bir de bu benim kontrolümde olmayan bir şey ama keşke yöneticiler kolektif bir sahiplik alsalar. Çünkü bana öyle geliyor ki bu restoran oldukça kötü yönetiliyor. Çünkü çoğu yerde ortalama olarak iki bulaşık makinesi var gibi görünüyor. Arkadaşlarımın çoğu bana restoranlarda çalıştığını, evet, iki bulaşık makinesinin çalıştığını söylüyor. Bunu yaparsanız, onların çok fazla işi olur ve o zaman evet, çok daha verimli bir şekilde ilerleyecektir. Çalıştığım yerin de personeli yetersiz görünüyor.
Ve daha bu sabah, bana gelecek hafta sadece bir gün çalışmam için randevu verdiklerini gördüm. Programımı gördüğümde gerçekten çok sinirlendim. Bir bardak su alıp yere fırlattım. Çünkü en baÅŸa döndüm. Sanki hayatımda ilerleyebilecek miyim? Kelimenin tam anlamıyla yeni yıl baÅŸlayacakmış gibi ben de yeni yıla iÅŸimi kaybedecek miyim endiÅŸesiyle baÅŸlamak istiyorum. Ayrıca Mart ayında bir arkadaşımı görmek için New York’a gitmek gibi bir planım zaten var. Bunu yapmak zorunda kaldıkları son dakikada haklıyım. İstediÄŸim herhangi bir ÅŸey ne zaman benim kontrolümde olacak? Kelimenin tam anlamıyla tüm hayatım gibi. Bu baÅŸkasının kontrolü mü?
Etiketler:
1 Yorum
Yorum Yaz
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.

You’re correct. These people don’t respect you. Sounds like you’re working at a shitty place. Things aren’t ever going to get better there. Can you find another job?
Also, it sounds like you’re working in the food service industry? At an unskilled job? There are other unskilled jobs you could look for. The Post Office, for example. Or working for the city or county maintenance department. Or how about applying at a local hospital for their food service dept.?