İnsanlara Kariyer Seçerken İlgi Alanlarına ve Becerilerine Bakmalarını Söylemeyi Durdurun

Üniversiteye gittim ve Oyun Yazarlığı/Senaryo Yazarlığı alanında lisans derecesi aldım çünkü üniversiteye gitmeme fikri benim için utanç verici bir fikir olarak ortaya atılmıştı, başka ne okuyacağıma dair hiçbir fikrim yoktu, açıkçası 16 yaşımdayken kendimi çok uzun süre ortalıkta görmüyordum ve zihinsel sağlığım kötü olduğu için bu seçimi yapmak zorunda kalıyordum ve o zamanlar yazmak benim ana hobimdi. Hiçbir zaman bu derecenin iyi bir yaşam kazanmamı sağlayacağına dair hiçbir yanılgıya kapılmadım. (Merak edenler için, annem ve rehberlik danışmanım bunun benim düşünce sürecim olduğunu biliyordu ve kararımı etkilemek için hiçbir şey yapmadı. Annem aslında ortaokul hayalim olan finans eğitimi alma hayalimden kişisel nedenlerden dolayı vazgeçtiğim için mutluydu.)

Üniversite mezuniyetinden sonraki 5 1/2 yıla inersek, aslında geçimimi sağlamak için yazıp editörlük yapıyorum… ama bu, ne kadar az kazandığım göz önüne alındığında, hâlâ annemle yaşarken, zaruri olmayan masrafları rahatlıkla karşılayabileceğim anlamına geliyor.

Benim ya da benim konumumdaki herhangi birinin daha iyi bir iş bulmak adına okula geri dönmek istemesi mantıklı geliyor. Elbette, bu bölüme gelen herkes muhtemelen 20’li yaşların sonlarında ve 30’lu yaşların başlarında kariyer değişikliği yapmak isteyen biri için tıp programlarının gerçekten almaya değer derecelerin çoğunluğunu oluşturduğunu biliyor.

Yakın zamanda gelecek yıl stenografi okuluna başlamayı planlıyordum ve annem, gerçekten tutku duymadığım bir konuda çalıştığım için bana kızıyor. Stenografiyi bir alan olarak öğrenmeden önce, çoğu kişi gibi ben de esas olarak mevcut çeşitli tıbbi seçeneklere bakıyordum ve onlarla birlikte, bunlardan herhangi birine olan tutku eksikliğim annemin paniğe kapılmasına neden oldu. Bu, geçmişte ilgi duyduğum bir şeyle ilgili bir derece almanın beni şu an bulunduğum yere getirmesine rağmen.

Tüm bunları daha genel bir noktaya bağlamak için, bu ve diğer kurullarda sık sık annemin düşüncelerine uygun tavsiyelerin verildiğini, hangi kariyeri takip etmeleri gerektiğinden emin olmayan insanlara söylendiğini görüyorum. "ilgi alanlarınızı ve becerilerinizi düşünün" ve bunun büyük çoğunluk için tamamen anlamsız bir tavsiye olduğunu düşünüyorum. Herkesin iyi maaşlı bir kariyere (ya da kariyere) dönüşecek becerileri yoktur, herkesin bir kariyerle ilgili ilgi alanları yoktur (eğer bir seçenek olsa hiç çalışmayacak olanlardan söz etmek mümkün değildir) ve hemen hemen her "tutku" Bilim ya da matematikle ilgilenmeyenler için seçenek, onu isteyen milyonlarca kişiden yalnızca seçilmiş birkaçının başarabileceği bir kariyerdir. Bilime/matematiğe ilgi duyanlar için bile, genç yeni mezunların ve tecrübeli emektarların iş bulmakta zorlandığı bir çağda herhangi bir şirket neden hiç deneyimi olmayan, kariyer değiştiren birini işe alsın ki?

İster 20’li yaşların sonunda, 30’lu yaşların başında biri olsun, ister lisede rehberlik arayan bir çocuk olsun, onlara ilgi alanları ve becerileri hakkında düşünmelerini söylemek kötü bir tavsiyedir. Ne kadar sınırlı olursa olsun, gerçekçi seçeneklerinin ne olduğu onlara açıkça anlatılmalıdır.