İkinci nesil ikilem: Şimdi karlı ancak organize olmayan bir lojistik işine mi katılın, yoksa önce yapılandırılmış endüstri deneyimi mi kazanın?

20 yaşındayım, 3. kademe bir üniversiteden BCA’nın son dönemindeyim ve hayatımın hangi yöne gitmesi gerektiÄŸi konusunda tamamen kaybolmuÅŸ hissediyorum. Buradayım çünkü hiçbir zaman bana kariyer kararları konusunda rehberlik edecek kimsem olmadı ve bugün bunun etkisini hissediyorum. Dürüst olmak gerekirse teknolojiyle hiç ilgilenmiyorum, onu küçümsüyorum ve zaten nefret edeceÄŸimi bildiÄŸim bir iÅŸe kendimi zorlama fikri bunaltıcı geliyor. 12’sinden sonra babamın lojistik iÅŸinde çalıştım ve iÅŸin iÅŸ geliÅŸtirme kısmından, özellikle de müşteri etkileÅŸimlerinden ve müzakerelerden gerçekten keyif aldım. Aynı zamanda babamın iÅŸi karlı ve normal bir iÅŸte asla bu kadar para kazanamayacağımı biliyorum. Ancak iÅŸe doÄŸrudan katılmak beni de korkutuyor; örgütlenmemiÅŸ olması, bir yapı ya da mentorluk olmaması ve babam bile sektörün modern ya da teknik yönünü tam olarak anlamıyor. Ä°ÅŸi bir çerçeve altında nasıl düzgün bir ÅŸekilde öğrenip anlamam gerektiÄŸini ve öncelikle lojistik sektöründe bir iÅŸte çalışmanın bana daha sonra uygulayabileceÄŸim sistem ve süreçlerle tanışmamı saÄŸlayıp saÄŸlamayacağını merak edip duruyorum. Felsefe ve psikolojiyle de ilgileniyorum ama akademik geçmiÅŸim bunların peÅŸinden gitmeyi resmi olarak zorlaÅŸtırıyor. Her birinin gerçekten dezavantajları olan yollar arasında sıkışıp kaldığımı hissediyorum ve sonradan piÅŸman olmadan nasıl seçim yapacağımı bilmiyorum.