Hayatta ne yapmam gerektiğine dair hiçbir fikrim yok mu ??

Liseden mezun olduğumda 18 yaşında özel bir kolajda grafik tasarım yapmaya gittim. Kurs emdi ve odom (ve teyzem) beni bırakıp eve geri dönmem gerektiğine ikna etti. Ben de yaptım. Liseyi geçtim ama üniversite için yeterince yüksek not almadım, bu yüzden bir yıl beklemeyi ve sonra üniversiteye gitmek için kolaj geçiş programını yapmayı planladım. Bu yüzden bir yaz için çalıştım ve sonra bu programa çevrimiçi başladım. Patronumun bana iş yerinde (cinsel saldırı ve tımar gibi kötü gibi) bana muamele ettiği korkunç bir duruma girdikten sonra da başarısız oldum. Ve bundan sonra bir başarısızlık gibi hissettim ve tüm bunlardan sonra gerçekten iğrenç ve üzücü. Ailem her şeye gerçekten kızgındı. A. Basit bir kursu geçemedim ve B. bu bir yıl boyunca işte oldu. Şimdi, yaklaşık bir yıl sonra, ailem beni kolaja geri dönmeye ikna etti. Yine de dışarı çıkmak istedim ve bunu yapmak için 12K kurtardı ama kaynak veya marangozluk burası gibi bir ticarette bir iş ya da çıraklık istedim, bunun yerine ailem PCA (hemşirelik yardımı) yapmamı istedim, bu yüzden geçen hafta başladım ve kesinlikle nefret ediyorum. Ölmekte olan insanların etrafında olma fikrine dayanamıyorum. Zihinsel sağlığım zaten çok kötü ve hayatımda çok fazla ölüm fikrini düşünüyorum ve yaşlılarla ilgilenmek yerine, kendi başıma zar zor işlev görebiliyorum. Farklı bir kursa geçmek ve hala kolaj yapmak istiyorum çünkü ailem beni istiyor ama yine de çok deli olacaklar. Onlara söylemekten korkuyorum. Eve gitmekten kaçınıyorum. Bu yüzden nefret etsem de PCA’da kalmam gerektiğinden emin değilim, başka bir şeye geçin, bırakın ve çıraklık rotasına gidin veya bırakıp 12 saatlik vardiyalarda çalışın. Bir çıraklık yaparsam veya çevrimiçi bir kursa geçersem, eğitim alırken çalışabilirim. Hatta çevrimiçi kolaj ve aynı zamanda bir ticarette çıraklık yapın ve bunun için ödeme alın. Ama bilmiyorum. Her şey hakkında çok korkunç ve suçlu hissediyorum. Bu arada Kanada’dayım, çıraklık için para alıyoruz.