Eylül 4, 2025
Hayatımın hiçbir yere gitmediğini hissediyorum ve sadece 19 yaşındayım.
Para kazanmak ve fatura ödemekten başka bir şey yapmak için motivasyon olmadan sefil bir hayata düştüğümü hissediyorum. Etrafımdaki insanlar beni bir kariyere girmeye ikna etmeye çalışıyorlar ve pişman olacağımı bildiğim (çocuk gelişimi) (çocuk gelişimi), para ödemeye, fatura ödemeye, maaş ödemeye maaş ödememiz için ailemi destekledim ve gerçekten istediğim kariyere girene kadar tasarruf ettim, ancak işler şimdi sonsuza dek burada sıkışıp kalacağım gibi hissediyorum. Okuldayım, ama çocukların etrafında sinir bozucu bir gün çalıştıktan sonra ödev yapmak için herhangi bir motivasyonum yok, hiçbir şey yapma motivasyonum bile yok. Yapılacak komisyonlarım var ve ara vermek istiyorum, ama yapamam. İş ödemem berbat ve bir çek almak için bir ay beklemek zorundayım, bu yüzden tasarruflarımda kalanları ve kontrolümde ne varsa faturalar ödüyorum. İşimden nefret ediyorum, insanların bana o işte kalmamı nasıl söylediklerinden nefret ediyorum, nefret ettiğim bir iş ve bu beni daha kötü bir insan haline getiriyor, çünkü yıllarca kontrol altında tutmaya çalıştım, aniden geri dönemiyorum, terapiyi karşılayamıyorum, okulu bırakmak istiyorum ve şimdi hangi kariyeri seçeceğimi bilmiyorum. Ne için kolejde 3 yıl boşa harcadım? Sıkıştım ve sinirliyim.
İnsanlar böyle yaşarlar? Hissettiğin bir iş sizi aşağı indiriyor ama para yüzünden duramazsınız, ancak fatura son tarihlerine kadar bu parayı bile göremiyorum. Dışarı istiyorum, yaşadığım kasaba berbat, burada hangi kariyere sahip olduğumla ilgili hiçbir şey yok, ama şehirler çok pahalı. Keşke sadece bir milyar dolar ile uyanabilir ve yarısını aileme verebilir ve tüm gün dijital ürünler yaratan ve kendi işimi kurarken küçük bir evde yaşarken diğer yarıyı kendim için kurtarabilirsem. Yetişkin olmaktan nefret ediyorum ve sadece iki yıldır bir tane oldum. Herhangi bir tavsiye yardımcı olur, daha iyi iş bulma tavsiyesi, motive olmak için tavsiyeler.
Etiketler:
No one here can give you motivation, that’s up to you. If you hate the situation you’re in you need to do something to change it. Finish your degree in a major with good job prospects, do a two year medical program, get into a trade. There are options there for financial independence but it’s up to you to do it.
First thing first, I am sorry that you’re in this predicament. It is a stressful episode in your life. The good news is that you have a few ways to escape:
1. Acknowledging your own emotional state. I’m glad that you’r identifying how you feel. It sucks. It is also a signal that this lifestyle is not what you want.
2. Systems Thinking. Map out this (repressive) system you’re in. From each element (job, school, family), their functions (job pays bills, school builds job skills, family supports you), and how each connects (job helps family helps members, school helps career development to leave bad job, etc). Once you’ve mapped out the system, play around with each relationship, go in deeper about their functions and relationships. Go as deep as you can about what is truly the problem here. That way, you can view your system as a game to beat. How can you better this system? How can you escape it?
3. Strategize. Once you’ve figure out the problem in your system or how to make it better, it’s time to figure out how to make it happen. Think of coherent policies you must follow in order to beat the game. Then, create an action plan. List it step by step, and decide when and where you’ll execute. Remember, this is a game.
4. Support System. It seems like your friends don’t know how to help you. So make sure to tell them how they can be part of your strategy. If even they act like the emotional support group for your venting, designate them. If they are rigid, then they are useless.
5. Perspective. Either this game is long or short. But know it’s a game and it’s temporary. All bad or good games come to an end.
To use me as an example, I am 34 and feel like I’ve lost a decade of my life to poor decision making. I don’t know what I want to do in my life. AI has completed upended so many creative dreams of mines, and I’ve tried careers that I would hate go to grad school for.
But, if I see it as a game, then I know it’s solvable. One, the objective is to find that career that is good enough, but provides me the work/life balance I want. I value flexibility over everything, helping people second, my art third. So, I have two routes, either sacrifice my next decade for a high paying career, so I have the next 30 years of total flexibility, or a career that is decent pay, but flexible enough. Next, is actually putting my money where my mouth is to determine the reality of each career. That might mean taking a class in each major I like to feel it out. Lastly, I need a good support system along the way, because it will be a long road. Grad school ,internships, job market, entry level, experience…I’ll be in my early 40’s before I have a decent career. But since the game has a finish line, I know I will beat it.
Let me know if I can elaborate on anything or help you out some more.