Hayatım boyunca okyanusta dolaşmak, kayalıklara çarpana kadar rüzgarlar tarafından itilmek gibi. Yanma. DEHB.

Ne söyleyebilirim?

34 yaşındayım ve kendimi hayatımın en kötü noktasında buluyorum.

Bir şeyler yapmam konusunda her zaman ailem tarafından yönlendirildim. Çocukken hokey oynamak, satranç oynamak, çok çalışmak. Kimya alanında üniversite diploması almaya zorlanmak.
8 yıldır enstrüman çalıyorum.

EÄŸer bana bunlardan herhangi birini umursayıp umursamadığımı sorsaydın, omuzlarımı silker ve hepsine ‘Meh’ derdim.
Boş zamanlarımda video oyunları oynamaktan başka bir şey yapmadım ki bu da aslında eğlendiğim tek şeydi.

Bir yetiÅŸkin olarak çalışmak oldukça ufuk açıcı oldu. 11 yıldır çalışıyorum, 34 yaşındayım. Yaklaşık 6 ay sonra çalışmaktan nefret etmeye baÅŸladım. Çalışmalar ‘meh’ ama günlük gerçeklik kötüydü. Sürekli olarak meslektaÅŸlarının hatalarını düzeltmek zorunda kalmak, karşılığında sıfır saygı karşılığında fazla mesai yapmak. Zihinsel olarak çok yorucu ve stresli bir iÅŸ. Ayrıca anlamsız ve para ve kaynak israfı hissi vererek çalışın.

Geçtiğimiz 11 yılda tabi ki iş ve uzmanlık alanı değiştirmeyi denedim (3 yerde çalıştım). Ama her yerde aynı duygu var. Canımın yanmasına neden oldu. 5 ay önce bir patlama sonucu işimden ayrıldım ve o günden beri evdeyim.

Hayatımdan ve her şeyin gidişatından bıktım ve yoruldum ama yine de ne yapacağıma dair tek bir fikrim yok. Yeterli miktarda birikimim var ve oyun oynamaktan ve haftada 4-6 kez spor salonuna gitmekten başka hiçbir şey yapmıyorum, bir şeyler yapmak için sıfır teşvik hissediyorum veya bundan sonra ne yapacağıma dair bir fikrim yok. Ailem bana bir şeyler yaptırdı. Kendi başıma olduğum için hiçbir şey yapmıyorum.

Bana DEHB teşhisi konuldu ve 2 yıldan fazla bir süre ilaç almayı denedim ama bu başarısızlıkla sonuçlandı. Şu anda herhangi bir ilaç kullanmıyor.

Ä°ÅŸin zihinsel olarak çok yorucu olması nedeniyle DEHB’ye sahip olmanın beni tükenmiÅŸliÄŸe sürükleyen çok büyük bir faktör olduÄŸunu biliyorum. Aksi takdirde devam ederdim sanırım, iÅŸ alanı ilgimi çekmiyor ama yine de…

Ek olarak, 6 yıldır devam eden ciddi kronik bel ağrısından (spor salonunda PT egzersizleri yaparken de) şikayetçiyim. Rahatsızlığın çok fazla olmasından ve acı çekmenin eğlenceli olmamasından korktuğum için bu beni fiziksel olarak daha zorlu bir iş yapmaktan alıkoyuyor.

Tamamen sıkışmış hissediyorum ama evde kapalı bir şekilde oturarak video oyunları oynamaya devam edemeyeceğimi biliyorum.

Sanırım sadece havalandırmak istedim.