Çalışmaya “hazır” hissetmiyorum

Herkese merhaba. Umarım iyi bir gün geçirirsin. Bugün burada yayınlıyorum çünkü otizm ve DEHB ve tip 1 diyabet dahil olmak üzere birden fazla engelli yaşayan bir yetişkinim. Yaklaşık 7 yıldan beri eyaletimde mesleki rehabilitasyon ile çalışıyorum. Mesleki rehabilitasyonun amacı (bilmeyenler için) engelli birinin iş bulmasına yardımcı olmaktır. Liseyi bitirdiğimde onlarla başladım. Birkaç yıl üniversiteye gittim ama engelliliğim nedeniyle bıraktım (sadece iki yıl önce teşhis edildiğim otizm dışında). Kitap ve materyal vb. İçin ödeme yapmama yardımcı oldular. Her neyse, yıllar boyunca birkaç staj bulmama yardımcı oldular (ve ayrıca kendi başıma birkaç staj buldum). Ne yazık ki bu uzun süreli işlere yol açmadı. En son, yarı zamanlı uzaktan çalışma arıyordum. Bunun nedeni, şu anda kendimi rahat hissettiğim şey. Aynı zamanda kırsal bir alanda yaşadığım ve araba kullanmıyorum. Her neyse, mesleki rehabilitasyon yakın zamanda bana uzak bir iş aramanın egzersiz yaptığını düşünmediklerini söyledi. “Şahsen” yarı zamanlı bir iş bulmam ve hatta bizzat gönüllülük bulmam gerektiğini düşünüyorlar – ki bunu yapmak istemiyorum çünkü ödeme alamıyorum). Sorun şu ki, ulaşım için aileme güveneceğim. (Yaşadığım yerde uber/lyft yoktur). Ve diğer sorun, şahsen bir iş fikri ile rahat hissetmiyorum. Dürüst olmak gerekirse, çalışmaya hazır olup olmadığımı merak etmeye başlıyorum. Bir parçam hayır düşünüyor. Ama aynı zamanda tüm hayatımı SSI/SSDI alarak geçirmek istemiyorum. (Şimdiye kadar reddedildim). Sanırım buraya havalandırmak için gönderiyorum, aynı zamanda tavsiye için de gönderiyorum. Ben olsaydın ne yapardın? Sanırım bir iş istiyorum, ama sadece benim şartlarım (uzak, yarı zamanlı vb.) Ve hazır hissedilene kadar değilse. Mesleki rehabilitasyon, yakında ilerleme kaydetmeye başlamazsam, davamı kapatabilirler (yine onların yapmasını istemiyorum!) Şahsen bunun nasıl adil olduğunu görmüyorum! Bir anksiyete bozukluğum olması benim hatam değil ve istihdam edilmeye “hazır” hissetmiyorum. Bunu daha önce de söylemeye çalıştım, ama sadece beni itmeye devam ediyorlar.

Dürüst olmak gerekirse ne yapacağımı bilmiyorum! Herkes aynı şekilde hissediyor mu ya da benim için herhangi bir tavsiyesi var mı? Çok takdir ediyorum!