Bu noktada hayatımı tersine çevirmek mümkün mü?
Ergenlik çağımın son dönemleri, küresel bir salgın sırasında bir grup yürüyen cesedin ellerini yıkamak ve maske takmak istememesi nedeniyle kapalı mekanlarda kilitli olarak geçti. Tüm bu deneyim şiddetli depresyon ve anksiyete sorunlarına yol açtı ve bu da beni birkaç yıl daha yatak odamda tıkılıp kalmama yol açtı. Toplamda, hayatımın son altı yılı temelde yaşanmadı. On yedi yaşımdan yirmi üç yaşıma geçtim ve az ya da çok sıfır yaşam deneyimi, anı ya da kayda değer herhangi bir olayla bazı değişiklikler yaşadım. Sosyal açıdan ciddi bir engelim var ve çok az iş tecrübem var.
Sizce bu durumu tersine çevirebilir miyim yoksa Z kuşağının önemli bir kısmına katılıp toplumdan mı çıkmalıyım? İkincisi gerçekten oldukça çekici, toplum şu ana kadar yetişkin hayatımı gerçekten mahvetti ve buna pek bir şey borçlu olduğumu düşünmüyorum.
Etiketler:
Benzer İçerikler
30 yaşındayım ama 10 yıl gerideyim. Liseden beri kayıpt...
30 yaşındayım ve hayatımda hiçbir gerçek başarım yok. Araba yok, ev yok, kariyer yok. Lisede iyi bir öğrenciydim, notlarım 70'lerden 80'lere kadardı. 10 yıl boyunca hiçbir şeye odaklan...
İş bulmak için nereye gidersiniz?
29 milyon kişi kiralık araba acentesinde yönetici stajyeri olarak çalışıyor ve fazla kazanmıyor. Şu anki işimi daha iyi bir kariyer için bir basamak olarak kullanıyorum ancak tam olarak ha...
İşsizlikle ilgili kabuslar görüyorum
22F, Btech CSE derecemden Eylül 2025'te mezun oldum. Çok dürüst olacağım, herhangi bir kodlama bilmiyorum ve zaten kodlamayı da sevmiyorum ki evet, beni hiç de iyi bir aday gibi göstermediği...
Neredeyse 20 yıldır NEET'im ve çıkmak istiyorum ama...
biraz maruz kalma: NPD'ye (narsisistik kişilik bozukluğu) sahip bir ebeveynim ve bir kardeşim var, ofc başarısızlığımı (belki biraz) haklı çıkarmıyorum, bu yüzden bir nevi iç içe geç...
34 Değişim zamanının geldiğini hissedin
34 yaşına yeni girdim ve en küçük kardeşimle samimi bir ilişkim vardı. Kendimi okula devam etmeye zorlarken ailemden uzakta 4 yılımı boşa harcadığımı fark ettim. Sanırım bir dereceye...
40 yaşında, çıkmaz biyoteknoloji yörüngesinde sıkış...
40 yaşında, erkek çocuğu yok, borcu yok, ipoteği yok, HCOL bölgesinde makul derecede yüksek gelir (~150 bin) ancak işimde cam tavana çarptığım açık. Biyoteknoloji sektöründe büyük b...
30'lu yaşların ortasındaki yazılım geliştiricisi ...
Herkese merhaba. Yaklaşık 8 yıldır Kanada'da yazılım geliştirme alanında çalışıyorum ve son zamanlarda kendimi tükenmiş hissediyorum ve bunun hayatımın geri kalanında yapmak istediği...
Hayatımla ne yapacağıma dair hiçbir fikrim yok. Yaratıc...
21 yaşındayım ve hayatımla ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok. Ben AuDHD'yim ve OKB'm var, bu da bende korkunç bir kaygı yaratıyor ve gerçekten kolayca bunalıma giriyor. Ayrıca sağ...
Üniversitede 3 yılımı boşa harcadım.
Şimdi üniversite diplomama yeniden başlamayı ve CS'yi seçmeyi düşünüyorum. 21 yaşındayım ve bu benim fizik diplomamdaki son yılım. Yanlış yolu seçtiğimi hissediyorum çünkü ilk yı...
İnsanlara Kariyer Seçerken İlgi Alanlarına ve Becerileri...
Üniversiteye gittim ve Oyun Yazarlığı/Senaryo Yazarlığı alanında lisans derecesi aldım çünkü üniversiteye gitmeme fikri benim için utanç verici bir fikir olarak ortaya atılmıştı, ba...
2 Yorum
Yorum Yaz Yanıtı iptal et
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.
Hi. How about going to college to work towards an associate degree and then a bachelor’s degree?
How is it society’s fault you didn’t leave your room for six years? You can blame Covid for one year, but even most very cautious people were living normal lives plus masks and vaccines by Summer 2021.
Yes, you should go out and have the experiences you want and/or think will be good for you. What exactly is your alternative? Staying in your room the rest of your life? Your parents might not cooperate with that plan. Even if they did, there’s no happiness on that path. Just comfort. You’re too young to trade every possible future you could have for the comfort of never having to try new things.
On the plus side, you still have a ton of possible futures. I can’t think of any career you couldn’t start working toward at 23. Maybe professional athlete. You also have plenty of time for hobbies, vacations, friends, fun, dating, marriage, children, moving to your dream location, whatever your other goals are.