Bir çıkış yolu istiyorum, sıkışmış hissediyorum

24 yaşındayım NB ve artık ne tür bir işin peşinden gitmem gerektiğini bilmiyorum. Veya okula gitmek. Kendimi kapana kısılmış hissediyorum. Temellere dönmeye çalışıyorum. Yediğimden emin oluyorum. Su iç. Egzersiz yapmak. Terapi (sadece daha iyi bir yardım olsa bile). Ama her gün hayatımın bu yerinden nasıl kurtulacağım konusunda endişelenmeden edemiyorum. Gazetecilik alanında çok fazla deneyime sahip bir lisans derecesine sahip olmama rağmen Walmart’ta çalışıyorum ve bu dereceyle batan bir gemiye bindiğimi ve bu işin benim için bittiğini düşünmeden edemiyorum. Nihayet bir işe girmeye şu kadar yaklaştım ama evet.

Ben de AuDHD’yim ve arkadaşıma göre her gün neredeyse spiral oluyorum. Yapmamak için bilinçli bir çaba gösteriyorum. Ancak kararsız göründüğümde bile, bu günlük bir sarmal ve yorucu bir şey olarak işaretleniyor ki bu, hayatımdaki bu tuhaf izolasyon ve belirsizlik döneminde olmamak için elimden gelenin en iyisini yapmaya çalıştığım bir şey.

Arkadaşım bana eğer şu anda bu işi alırsam yapımcı olarak yüksek stresli bir işe geçmeyi düşünmememi bile söylüyordu, çünkü sarmal daha da kötüleşecek ve herkesin gününü mahvedecek. Ama aynı zamanda ayaklarımı ıslatmak istiyorum. Walmart’ta çalışmamdan sanki hoş bir şeymiş gibi bahsediyor "zihinsel sağlık molası" Sırf buraya geri dönmek için bu diplomayı aldığım gerçeğinden dolayı korkudan başka hiçbir şey hissetmediğimde. Becerilerimi Gazeteciliğin DIŞINA nasıl aktaracağımı bilmiyorum ve bu sektör bu kadar stresli ve zorluysa alternatif kariyerler açısından nereye bakacağımı bilmiyorum.

Kendimi mahkum, umutsuz ve utanmış hissediyorum. Serbest çalışan olarak haber yaptığım yerden, açık pozisyonları olduğunda birçok kez reddedildim, yani bu, insanların bir muhabir olarak bana güvenmediklerinin ve aday olmam gerektiğinin bir işareti olsa gerek. Ama nereye? Bilmiyorum.

Bu konuda dönüp durmaktan yoruldum. Net bir çözüme takılıp kalmaktan yoruldum. Görünüşe göre bu iş için fazla akıl hastasıyım ama böyle kalmak da beni içten içe öldürüyor. Belki de seçenekler beni bunalttı.