Bir Ayrılık ve İş Kaybı Beni Daha Basit Bir Telefon Yapmaya Nasıl Yönlendirdi?

Size kovulmanın beni, ihtiyaç duyduğumu hiç bilmediğim bir uygulama geliştirmeye nasıl yönlendirdiğine dair bir hikaye anlatayım.

Geçen yıl büyük bir seyahatten bekar ve işsiz olarak döndüm. İyi bir yerde değildim. Başa çıkabilmek için bütün günümü yatakta, düşüncesizce Instagram, TikTok ve haber uygulamalarında gezinerek geçirdim. Bir şeyden diğerine atlıyordum, aslında hiçbir şeyi bitirmiyordum. Telefonumda rahatlık arıyordum ama bu beni daha da kötü hissettirdi.

Yardım etmek için bu ekran süresi uygulamalarını kullanmaya çalıştım, ancak bunlar çok katıydı. Her ÅŸeyi engelliyorlar! Ortası olmadığını hissettim. Hâlâ YouTube’daki haberlere göz atmak ya da Instagram’daki arkadaÅŸlarımı görmek istiyordum ama saatlerce önerilere ve makaralara kapılmak istemiyordum.

Uygulamalar fazlasıyla bağımlılık yaratacak şekilde tasarlandı. Disiplinli kalmak imkansızdı.

Bu yüzden kendi çözümümü oluşturmaya karar verdim.

Basit bir merkez, telefonum için kişisel bir ana üs hayal ettim. İstediğim güncellemeleri (haberler veya sosyal paylaşımlar gibi) ancak dikkat dağıtıcı bildirimler ve sonsuz yayınlar olmadan sakin, basit bir formatta görebildiğim bir yer. Tekrar kontrolün bende olmasını istiyordum.

Ben de tam olarak bunu inşa ediyordum. Daha sessiz, daha odaklı bir dijital deneyim yaratmanıza yardımcı olan bir araçtır.

Komik olan şu ki, onu inşa etme eylemi bile telefonumla olan ilişkimi geliştirdi. Çünkü artık sadece tüketmekle kalmıyor, yaratıyorum.

Şimdi ilk kullanıcılarımı bulmak için işe yaradığını bildiğim bir yöntemi kullanıyorum: soğuk e-posta gönderme. Telefon alışkanlıkları konusunda aynı şeyleri hisseden insanlara ulaşıyorum. Yavaş bir süreç ama daha iyi bir dijital yaşam isteyen gerçek insanlarla bu şekilde bağlantı kurmaya başlıyorum.

Bu proje çok büyük bir başarıya ulaşmasa bile buna değdi. O sonsuz, akılsız kaydırma hayatına geri dönmektense bunun üzerinde çalışmayı tercih ederim.