Banyo osuruk

Bu onuncu sınıftayken oldu ve hâlâ bunu düşünerek soğuk terler içinde uyanıyorum.

Taco Salı günüydü. İki burritoyu içime çektim ve dev bir buzlu kahveyle onları kovaladım çünkü ben bir dahiyim. Dördüncü periyodun yarısında midem balina çiftleşme çağrısı gibi ses çıkarmaya başladı. Felaket gelmeden önce dakikalarım, belki saniyelerim olduğunu biliyordum.

Sınıftan fırlayıp banyoya doğru ilerledim. Tam kapıya ulaştığımda Chad, evet. O Koridorun sahibi olduğunu düşünen Chad orada bir güvenlik görevlisi gibi duruyordu.

“Banyo kapalı,” dedi sırıtarak.

Sanki hayatım buna baÄŸlıymış gibi tuvalet dansı yapıyordum. “Dostum, çekil. Åžaka yapmıyorum.”

Beni itti. Geri ittim. Bir anda koridorda büyük bir kavgaya tutuştuk. İnsanlar toplandı. Telefonlar çıktı. Onurum ve mesane kontrolüm için savaşıyordum.

Sonra oldu.

VuruÅŸun ortasında bunu hissettim. Ä°hanet. Bedenim teslim oldu. Dondum. Chad durdu. Herkes durdu. Ve sonra geldi susturmak. Resmen kavgayı kaybetmiÅŸtim; üstelik sadece Chad’le olan kavgayı da deÄŸil.

Kalabalık sanki ben Musa’ymışım ve onlar utançtan Kızıldeniz’den kaçıyorlarmış gibi ayrılırken dehÅŸet içinde orada durdum. Bir öğretmen koÅŸarak içeri girdi ve “Ne oluyor burada?” diye bağırdı.

Tek kelime etmedim. Arkamda bir piÅŸmanlık izi, internette yayılan bir video ve asla unutamayacağım bir takma ad bırakarak arkama döndüm ve paytak paytak paytak adımlarla hemÅŸirenin ofisine doÄŸru yürüdüm: “Fışkırtma.”