Artık hayatımla ne yapacağımdan emin değilim. Bu noktada sadece zaman ayırıyorum.

28 yaşındayım ve yaklaşık 2 yıl önce kolej mezun oldum. Lisansım bilgisayar biliminde. Deneyim kazanmak için notlarımı takıntılı olarak ve stajları veya diğer yolları tamamen ihmal ederek okula uğradım. Hayattaki ana pişmanlığım olduğu için bunun büyük bir hata olduğunu biliyorum. Demek istediğim, mezun olduktan sonra notlarım vardı (4.0 GPA) ama aslında kendim için gösterilecek bir şey yoktu. Etkili bir şekilde hiçbir şey başarmadım ve okulda uzun yıllar sonra kendimi başarısız olduğumu biliyordum.

Geçen yılın Ocak ayında kendimi bilgisayarımda otururken boş bir kelime belgesine bakarken buldum. Muhtemelen bir özgeçmişe ne koyacağımı anlamaya çalışırken saatlerce baktım. Deneyimim yoktu. O noktada 6 yıldır işsizdim! Ancak, kurs projelerimle bir şekilde bazı saçmalık mermi puanlarını bir araya getirdim. Bunu farklı iş listelerine gönderdim ve yanıt olarak hiçbir şey almadım.

Yıl boyunca birkaç proje denedim ama sürekli olarak kendimi ne inÅŸa edeceÄŸimi bulmak için sıkışmış buldum. Kendime bir iÅŸe inmek istersem, o zaman göze çarpmak için gerçekten benzersiz bir ÅŸey inÅŸa etmem gerektiÄŸini söyledim. Bu döngüye girdim, hurdaya çıkarana kadar birkaç ÅŸey denedim çünkü yeterince iyi hissetmedim. Nihayetinde vazgeçene kadar bu boku tekrarlamaya devam ettim. Her ÅŸey umutsuz hissetti ve hala öyle. Son derece depresyona girdim ve sadece Doom yılın geri kalanında Tiktok’u her gün kaydırdı. Bu konuda abartmıyorum bile. O kadar depresyona girdim ki, odamdan – evimi yalnız bıraktım – o kadar uzun süre akıl hastası olmaya baÅŸladım. Ailem bana kızmaya baÅŸlamıştı.

Neyin deÄŸiÅŸtiÄŸinden emin deÄŸilim, ama bu yıl Walmart’ta 14 dolar kazanmayı baÅŸardım. Bunu o zamandan beri yapıyorum ve baÅŸka bir ÅŸey aramaya bile zahmet etmedim. Bunun tek nedeni, daha iyi bir iÅŸ çıkarabildiÄŸimi hissetmediÄŸim için. Sürekli olarak iÅŸyerinde bir salak homurdanma gibi davranıyorum, bu benim kim olduÄŸumu kabul ediyorum. Artık ne yapacağımı bile bilmiyorum. Daha iyi bir iÅŸ arama fikri bile göz korkutucu görünüyor. Bir ÅŸeyi daha iyi inmek için neredeyse deÄŸerli bir ÅŸeyim yok. Zaten derecemin ÅŸimdiye kadar kullanışlılığında pratik olarak süresi dolduÄŸuna zaten geldim. EÄŸitimim açıkça giriÅŸ seviyesi bir rol almama yardımcı olmayacak.

Bununla birlikte, kendimi hayattaki bu bok pozisyonundan çıkarırsam, o zaman başka bir yolla olması gerekir. Sıfırlamam gerekiyor. Şu anki istihdam yerim, promosyon fırsatı olmayan bir çıkmazdır ve hiçbir şeyde niteliklerim veya deneyime sahip olmadığım için ne için başvuracağımdan emin değilim.

Umarım öngörülerimi ve neden bu umutsuzluk duygusuyla uÄŸraÅŸtığımı görebilirsiniz. Ãœniversiteden sonra hiçbir ÅŸey yapmadan çok uzun süre geçirdim. Bunu tüm bu zamanlarda ne yaptığımı bilmek isteyen bir iÅŸverene açıklayamam. Cevabım yok. Aslında, Walmart’a baÅŸvurmamın tek nedeni bu. Bir bok vermediler ve içeri girdiÄŸini biliyordum. Tabii ki, bok vermeyen yerler de yaÅŸayan bir ücret ödemeyen çıkmazlar.

Bir plana ve kendimi nasıl daha iyi hareket ettireceğime dair bazı önerilere ihtiyacım var.