Ekim 23, 2025
Artık bir hayatı olmayan sefil göçmen
Ben bir 28F Kanadalıyım, bir Finli ile evliyim ve Finlandiya’da yaşıyorum. Bu ülkeye gelmek hayatımı tamamen kötü yönde değiştirdi ve beni inanılmaz derecede perişan bıraktı. Eşimin yanına eş olarak geldim ve bu nedenle iş imkanım yoktu.
İki yıldır buradayım ve dil programına daha yeni kabul edildim ve çok zorlanıyorum. Fince zor bir dil olarak biliniyor ve yaşadığım depresyon, onu öğrenmenin ne anlama geldiğini bile sorgulamama neden oluyor. Ayrıca, ya Finlandiya’yı birlikte terk edeceğiz (zaten kocamın yapmak istediği bir şey) ya da bir noktada onu ve Finlandiya’yı terk edeceğim çünkü bu varoluşa gerçekten daha fazla katlanamıyorum.
Kaç işe/şirkete özgeçmişimi gönderdiğimi ve herhangi bir görüşme talebi almadığımı bile bilmiyorum. Teknik olarak nitelikli olsam da olmasam da makul olarak yapabileceğim her şeye başvurdum. Finlandiya şu anda korkunç bir işsizlik krizinden geçiyor ve göçmenler özellikle ağır darbe alıyor. Nedenini anlıyorum ve öncelikle akıcı Fince konuşanları işe aldıkları için işverenleri asla suçlamayacağım, bu inanılmaz derecede moral bozucu.
Aranan hiçbir beceriye sahip değilim. STEM’den gerçekten nefret ediyorum ve zaten bu konularda son derece kötüyüm. At endüstrisi, açık havada çalışma ve tarım konularında tarih diplomam ve kapsamlı bir özgeçmişim var. Mükemmel referanslarım var ve her zaman değerli bir çalışandım. İş bulmakta hiçbir zaman zorluk yaşamadım. Ancak burada, el işçiliği için bile işe alınamıyorum. Tuvaletleri temizlemek ya da hamburger çevirmek bile yok.
Aynı zamanda küçük bir işletme kurmayı da denedim (ayrıntılara girmeyeceğim çünkü bu beni çok tanınabilir kılacak) ancak Finlandiya’nın ne kadar aşırı düzenlemeye tabi olabileceğini (konuştuğum diğer Finlilere göre) burada öğrendim.
Burada uygun fiyatlı akıl sağlığı hizmetlerine erişemiyorum çünkü kimi ararsam ararım, bana İngilizce bilmediklerini söylüyorlar ve/veya beni farklı bir numaraya veya bağlantıya yönlendiriyorlar. Ben (ve diğer birçok göçmen ve yerli Finli) iş bulamıyoruz. Birikimlerimin neredeyse tamamını göç etme ve burada yaşama sürecinde harcadım (birkaç ay önce kocam daha iyi bir iş bulana kadar mali açıdan çok kötü durumdaydık). Mevcut sahibinin kalıcı olarak Finlandiya’da kalacağım varsayımına dayanarak miras almam gereken küçük çiftliği kaybettim. Yaşama isteğimi tamamen kaybediyorum. Kocam ancak bu kadarını yapabiliyor ve şu anda o da kendi akıl sağlığı sorunları yaşıyor.
Ne yazık ki benim için intihar bir seçenek değil ama dürüst olmak gerekirse bir süre önce bu yolu seçerdim.
Kayboldum ve kırıldım ve geleceğin bana neler getireceğine dair hiçbir fikrim yok. Finlandiya’dan ne zaman ayrılıyoruz? Daha önce sahip olduğum istikrarı bir daha bulabilecek miyim? Hayatımızın ve geleceğimizin ne kadar istikrarsız olduğu göz önüne alındığında okula nasıl döneceğimi bile bilmiyorum. Buraya gelirken her şeyimi kaybettim ve kocamı ne kadar sevsem de bir yanım onunla tanıştığıma pişman oldum.
Ne yapmalıyım? Kanada’ya nasıl döneceğimi bile bilmiyorum çünkü sıfırdan yeniden inşa etme düşüncesi dehşet verici. Ayrıca henüz evliliğime havlu atmaya hazır değilim.
Eskiden çok hayat doluydum, harika ve geniş bir arkadaş grubum vardı, birçok fırsatım vardı ve sabırsızlıkla bekleyecek çok şeyim vardı. Yoğun zihinsel sağlık sorunlarıyla mücadele ettim ve birkaç yıl boyunca zirveye çıktım, ancak bu koşullar çoğunlukla tüm bu zorlu çalışmaları boşa çıkardı.
Etiketler:
I am a fellow migrant in an EU country and it’s rough. With your current visa, can you do a paid training? I ask because they are available in the country I live in and there are mostly programs like this for internationals in Finland. It doesn’t hurt to look and pick something you can do in AND after Finland.
Also, therapy and lots of self care. This isn’t an easy process.
Hey I moved for my partner to Denmark and I understand how it difficult it must be for you. I was at the same stage of despair at one point but you can make it through. I also have friends in Finland who are struggling right now so you absolutely aren’t alone.
It’s really difficult to navigate moving to another country that has different culture and language. What might be a good thing for you is to get into some sort of education or vocational training school thought that might be easier said that done because of the language. So maybe try and focusing on learning the language, going to language cafes or trying to reach out to other immigrants who are also trying to learn the language.
I think building up community in the nordics is difficult but it’s entirely doable. Good luck and hope you make it through.
I’m really sorry to hear that you’ve been struggling with your mental health. I just want to say – if psychotherapy isn’t an option right now, please consider talking to a doctor about antidepressants. From what you’ve shared, your mental state sounds very concerning, and you deserve proper support. Your situation is already complex, and it will be much harder to work through it while feeling this low.
Are you in Finland cos that’s where it’s easiest for your husband to work without visa issues in Tech? If so, he’ll have no issues getting a job in Dublin, Ireland. Your only problem would be housing (it’s expensive to rent). You’ll certainly get a job too, maybe not in what you want at first but at something.
For example, there’s a county beside Dublin called Kildare, very big on horse racing/breeding etc. You could focus on that if you’re in to horses, he could focus on tech in Dublin and you could live in the suburbs between the two locations where its a bit cheaper to rent.
Sorry you’re having such a rough time right now. On the plus side, it sounds like it may be temporary, since you have a plan to leave. Can you do virtual appointments with somebody in English in another country in the meantime to work on your mental health? Telehealth is usually more affordable.
You should probably look into therapy and moving away from Finland asap. You have already stated you are considering leaving your partner just to get away, so it’s clear there is no hope staying there unless you are losing your feelings for your partner also.
Curious why you both relocated to Finland? Was it for the support? Can you find a job through your husband’s network/family? If not for the support, why leave Canada where you had it?
Do you visit Canada every so often? At least for me going back for some weeks helped to recharge and see more clear my path. Maybe going away from the environment that stresses you out to the environment that is “yours” will help you to reconnect with yourself and understand how to move forward
Do you have a passion for something or something you enjoy doing?
At 28, you should consider traveling. Maybe explore Southeast Asia and look for a job there. Europe feels a bit overdone!