Arkadaşım bana en sevdiği Pokemon’u anlattı.

Bazı arkadaşlarla Pokemongo oynuyordum, bir baskın için buluşmuştuk. Dynamax Rillaboon’u yakaladıktan sonra, oldukça havalı bir Pokemon gibi göründüğünü söylüyorum. Belki ilk 50 değil, muhtemelen ilk 100. Yani arkadaşlarım bana en sevdiğim Pokemon’un ne olduğunu soruyor.

“Peki, Snorlax’tan sonra en sevdiğim Pokemon nedir?” Şaka yoluyla cevap veriyorum. İç çek, o zaman çok masumdum. Larvitar’ı gerçekten sevdiğimi söylüyorum, çünkü o çok sevimli bir kızgın küçük adam. Ayrıca bruxish’i sevdiğimi söyledim çünkü sarı denizaltı Beatles filminden bir canavar gibi görünüyor. Son olarak, benzersiz bir silueti olduğu için Zekrom’u gerçekten sevdiğimi söyledim.

Bundan sonra arkadaşım konuştu ve en sevdiği Pokemon’un Gothita olduğunu söyledi. Gothita. Ve ona sormadım bile, tamamen zorlanmamış dedi. Bunu söylemek için ölüyor olmalı. Mesela, onu ruhundan çıkarması gerekiyordu.

Yani ben, “Tamam, vay”. Hepsi savunuyor ve Johto’dan beri her zaman psişik pokemon sevdiğini söylüyor. Ve diyor ki, Gothita’nın iyi bir hamlesi var ve psyshock ve psybeam alabilir.

Söyleyebileceğim tek şey “kardeşim, umarım rehabilitasyondan çıktığınızda beni aramanız gereken yardımı alırsınız”.

Süper sinirleniyor ve ayrılmaya karar verdim. Hardee’s’e gitmemiz gerekiyordu ama iştahımı kaybettim ve kefalet ettim. Bir fugu durumunda olmalıydım çünkü bir yolculuk yaptığım diğer arkadaşımdan ayrılmadan ayrıldım ve konuşmada bile değildi ve gitene kadar ne olduğunu bile bilmiyordum. Telefonumu havaya uçuruyordu ama sadece uzanmak için eve gittim.

Gothita. Demek istediğim, lopunny veya froslass’ı anlayabiliyorum, psişik pokemondaysanız belki jynx. Ve Vaporeon söylemeye gerek yok. Ama Gothita? İnsanlık, sohbet için herhangi bir umut var mı?