Arkadaş yok, yol yok, derecemden pişman ve gelecekteki görünümlü korkunç

Merhaba!

23/24 yaşındayım.

Bu yüzden Portekizliyim ve şu anda muhasebe ve yönetim/iş dünyasında ve akşam derslerinde bir bekarlığa kaydoluyorum (derecem gün dersleri ve akşam dersleri ayrı).

Bu dereceyi alarak hiç arkadaşım yok ve pişmanlık duyuyorum çünkü muhasebede çalışmak istemediğimi biliyorum çünkü ülkemde çok kötü ödeme yapıyor, diğer şeylerin yanı sıra çok stresli. Her zaman gergin, endişeli, içe dönüküm, her zaman günlerce aynı şeyi düşünüyorum, vb.

Sunacak hiçbir şeyim yok. Hiç çalışmadım, ehliyetim yok, sertifikalarım yok, asla gönüllülük yapmadım, olaylara hiç katılmadım, hiçbir şey. Ortalama (GPA dediğiniz) diğer insanlara kıyasla düşük ve istediğim usta çok rekabetçi, bu da onu alamayacağım anlamına geliyor.

Motivasyonum çok düşük, düzgün çalışamıyorum çünkü motivasyonum yok, her zaman erteliyorum, aptalım, çalışmam gereken şeyleri düzgün bir şekilde anlayamıyorum ve işleri kolayca unutuyorum. Geç uyuyorum ve geç uyanıyorum. KAHRETSİN

Portekiz’deki pazarla ilgili olan ÅŸey, hemen hemen herkesin bir bekarlığa sahip olması, bu yüzden iÅŸ bulabilmek için kendinizi vurgulamak için bir ÅŸeye ihtiyacınız var. Yönetmen/finans/ekonomi lisansı olan ve benimkinden daha iyi bir üniversitede usta olan biri varsa, CV’de hiçbir ÅŸey olmayan (kelimenin tam anlamıyla hiçbir ÅŸey) muhasebe bekarına sahip birini seçecek? Tam olarak, kimse yapmayacak.

Bu yüzden önümüzdeki yıl (umarım) temelde CV’ye koyacak hiçbir ÅŸeyle mezun olacağım, aÄŸ oluÅŸturmadan, bir ustaya katılamayacağım ve sunacak hiçbir ÅŸey olmayacağım ve bir iÅŸ bulmayı umacağım ama muhasebe dışında hiçbir ÅŸey yapamayacağım (imkansız olacak).

Hayatım boyunca seçimlerim yüzünden çok ağladım ve verdiğim kararlar yüzünden hayatımı yok ettim. Kendimi her zaman başkalarıyla karşılaştırıyorum.

28/30’dan önce muhasebe ve kazanç dışında bir ÅŸeyde çalışamıyorsam, bir tür teknisyene döndüğümü düşündüm çünkü muhasebe stresi benim için deÄŸil.

Ayrıca bir kez ve herkes için son vermeyi düşündüm (ki bunu yapmayı ve yöntem almayı düşündüm) ve asla aileme bunu söylemedim çünkü onları şimdiden daha hayal kırıklığına uğratamıyorum.