Annemi kansere kaybetti, şimdi açlıktan ölebilirim.

Merhaba, 22 yaşına girdim. Bağlam için 3. Dünya Ülkesi yaşıyorum. Anneme 2 yıl önce kanser teşhisi kondu, 3 kişilik bekar bir anneydi. Kardeşim yurtdışında, kız kardeşim yakın kalıyor ama beni 17 ay boyunca tek başına bakım yapmam için terk etti. Kelimenin tam anlamıyla hayatımı ve akıl sağlığımı kaybettim. Annem yine de benim her şeyimdi, bu yüzden onu mutlu ettiğimden emin oldum. Bana iyi baktı ve bana her zaman iyi olacağına söz verecekti, böylece daha iyi bir hayat yaşamama yardım edebilirdi. Ama yavaşça, onun soluklaşmasını fark ediyordum ve en kötüsüne hazırlanmayı biliyordum, açlıktan ölmeyi öğrenmeye başladım. Ve şimdi 3 ay önce öldü, şimdi onunla işgal ettiğim bir evde yalnız kalıyorum. Hafta başında pirinç ve fasulye pişireceğim ve haftanın sonuna kadar yiyeceğim gibi ayarlamayı hızlı bir şekilde öğrendim. Artık kim olduğumu bilmiyorum. Hastalığı başlamadan önce biriydim, ama onunla ilgilenirken tüm kendimi kaybetmiş gibi görünüyor ve şimdi kendimi tekrar bulmaya çalışıyorum. Ama bu potansiyel açlık riski taşıyor, çünkü kız kardeşim artık yemeğimi toplu pişirmek için bana biraz yardım edip edemeyeceğini sorduğumda artık çağrılarımı seçmeyecekti. Finansmandan sorumlu olanıydı ve annem anıtını planlarken benim için biraz tasarruf ettiğinden bahsettiğini biliyorum, ama aniden yeni kıyafetler alıyor, pahalı yemekler alıyor, yeni bir telefon almayı planlıyor ve artık beni doğurmadığı için onu hiçbir şey için aramamamı istiyor.

Yaşam Deneyimi Üzerine Küçük Bağlam – Modellemeyle ilgileniyorum ve bir ana ajansa imza atıyorum. Promosyon Perid, yurtdışındaki ajanslarla bazı zoom toplantıları alabildiğim için oldukça havalı görünüyordu, ancak annem o dönemde aktif olarak ölmekte değildim. Amacım Lockin oldukça zor – günde 30 bin basamak, 150 şınav, 50 squat, 1000 halat atlama, yakıt için sahip olduğum yemekte yönetin, junlar ve şekerden uzak durun. Bir sonraki dijitallerime hazırlanırken en iyisini hazırlayabildim. Bugün 8 gündeyim, ama artık fasulye bile alamıyorum ve dönecek kimse yok, hayatta kalmamdan şüphe etmeye başlıyorum.
Lütfen ne yapabilirim