Açık bir yol yok, acınası ve geride hissediyorum. Başka kimse var mı? 💔

Bu hayatta ÇOK kayboldum. 27f, otistik bir kadına şiddetli sosyal/genel kaygı teşhisi koydu ve kariyer olarak neyi seçeceğine dair hiçbir ipucu vermedi.

YaÅŸamak için rafları stokluyorum ve bundan keyif alıyorum ve bu iÅŸ, minimum sosyal etkileÅŸim ve organizasyona yönelik otistik ihtiyaçlarıma kesinlikle uyuyor. Ä°ÅŸimden ve toplumun bu iÅŸlerin “yalnızca gençler için” olduÄŸunu düşünmesinden dolayı bu yaşımda kendimi BAÅžARISIZ hissediyorum. Bu iÅŸi aldığımda ÇOK MUTLUYUM çünkü bu benim tek iÅŸim ve kendim hakkında harika hissettim. Ama ÅŸimdi 27 yaşındayım ve diÄŸer insanlar için baÅŸarısız olduÄŸumu hissediyorum. Asgari ücretle çalışan insanları küçümseyen, hırsları olmayan, “baÅŸarısız” olan insanlar olduÄŸunu sürekli duyuyorum 💔

• okulda her zaman zorlandım, hafif öğrenme güçlükleri yaşadım ve odaklanmam son derece zor • üniversiteye hiç gitmedim ve zar zor mezun oldum • hayatımın YILLARINI akıl sağlığı birimlerinde geçirdim • hayatımın çoğunluğunda şiddetli depresyon nedeniyle pek fazla ilgim yok • ne yapmak istediğime dair hiçbir fikrim yok ve lisenin gerçekten ne kadar berbat olduğu ve sınıfta bu kadar çok insan olduğu için (muhtemelen çok acıklı) okula geri dönmeyi düşünmek bile panik atak geçiriyordum • yavaşlama nedeniyle gerçekten bir tehlike oluşturduğumu hissettiğim için araba kullanmayı hiç öğrenmedim tepki süreleri veya kapanma • ailem hiç üniversiteye gitmedi, babam asgari ücretli işini kaybettikten sonra sosyal yardım alıyor, annem de asgari ücretle çalışıyor. Kardeşim engellilik nedeniyle otistik

Zavallı bir yetiÅŸkin çocuk gibi hissediyorum. Bir iÅŸim olduÄŸu, akıl hastalığımla baÅŸa çıktığım ve 17 yaşımdan beri kendi başıma yaÅŸadığım için ailem benimle çok gurur duyuyor. BaÅŸkalarından ÇOK geride hissediyorum. Kendimi bu kadar zavallı hissetmemek için biraz daha yüksek maaÅŸlı bir iÅŸ bulmak istiyorum. Tonlarca para kazanmak umurumda deÄŸil. Aşırı stresli bir iÅŸte çalışıp bunun ruh saÄŸlığımı bozmasını istemiyorum. Steril iÅŸleme teknolojisini düşündüm. Ellerimle çalışmayı sevdiÄŸim için farklı türdeki “iÅŸlerle” tanışmayı düşündüm ama gürültüye ve ışığa karşı duyarlıyım ve araba kullanmıyorum, bu yüzden fazla seçeneÄŸim olmadığını hissediyorum. Kendini acınası hisseden baÅŸka kimse var mı? 😭