54 ve Kayıp

9 yıldır yedek öğretmenim (bu benim 10. olacak). WNY’de yaşıyorum. Burada öğretmen sıkıntısı yok. Eğitimde iki yüksek lisans derecem var: Tesol ve İngilizce. K-12 öğretmek istemiyorum. Teknik koleje kadar yer tutucu olması gerekiyordu. Beni bir sınıftan daha fazlası olarak işe alacak bir kolej bulamıyorum. Kurumsal bilgisayar satış ve pazarlama konserini bırakmadan önce bir ton para kazandım. 2012’de öğretmen olmak için bıraktım. Herkes bana bunun kötü bir fikir olduğunu söyledi. Dinlemedim. İngilizce 7-12 öğretim lisansımı aldım ve bir iş bulamadım. Sertifikamı korumak için daha fazla ders almam ve yüksek lisans kazanmam gerekiyordu. Covid vurduğunda ilk olarak 2020’de kazandım. Covid nedeniyle sunulmadığı için sertifika testimi almadım. Dünya yeniden açıldıktan sonra hala teste katılmadım. Sonra New York Eyaleti bana profesyonel lisansımı öğretmek zorunda kaldığımı söyledi, bu yüzden okula geri dönüp İngilizce eğitiminde bir yüksek lisans almak zorunda kaldım çünkü Tesol Master’ım işe yaramazdı. Harika.

İşte şu: 7-12 öğretmek istemiyorum. Hiç yapmadım. Üniversiteye öğretmek istedim. Görünüşe göre. Kolejler artık görev süresi profesörlerini işe almıyor. Ugh. Doktora benim de yok.

Satış ve pazarlamaya geri dönmek istemiyorum. Satış ortamında çalışmak için alt işimi bıraktım ve nefret ettim. Yeni bir ürün hakkında bilgi edinmek için bizimle randevu almaları için her gün C seviyesi yöneticilerini aramak zorunda kaldım. Her zaman takıldım. Ödeme harikaydı! iş emdi.

İşte şu: Bir lise öğretmeni olarak öğretmek zorunda değilim. Yapmam gereken tek şey öğretmenin koltuğunu ısıtmak, katılım almak ve çocuklara ne yapmaları gerektiğini söylemek. Sıkıcı ve bütün gün internette sörf yapmak ve tuvalete geçiş yazmak isteyen herkes tarafından yapılabilir.

Rüya İşim: Ne yapmayı çok isterim? konu uzmanı olun. diğer insanların bilgi ve yön için geldiği bir kişi. İnsanların bilgi bilmek istemesini istiyorum. Kimseyi hiçbir şey almaya veya bir şey öğrenmeye zorlamak istemiyorum. Mümkünse uluslararası seyahat etmeyi çok isterim. Çok fazla değil, üçte bir veya her iki çeyrekte bir yeterli olurdu. Görev odaklıım. Bana bir sorun ya da çözülmesi gereken bir şey ver ve ben de üzerindeyim. Verimliyim ve bunu yapmak için herkesten daha çok çalışacağım. Ben odaklandım. Ama aynı zamanda insanların birbirleriyle geçip sohbet ettikleri bir ortam istiyorum. Bir kahve dükkanında, başka bir şehirde veya arada bir (her gün değil) uzaktan çalışmam için yeterli esneklik varsa çok isterim. Problem çözme konusunda harika olduğumu düşünüyorum. Ayrıca işlerin nasıl yürütülmesi gerektiğini anlamada da verimliyim. Sağduyum var. Alkol satan bir konser mekanı için yarı zamanlı çalışıyorum. Yerin zayıf koşmaktır. Durumdan yararlanan ve işe yaramayan işçileri var. Nasıl düzeltileceğini biliyorum. Mavi yakalı çalışmak istemiyorum. Finansta çalışmak istemiyorum. Evet, teknolojiden geldim … ama insanları bir şeyler almaya zorlamak istemiyorum.

Tamamen farklı bir derece almamı gerektirmeyen pratik önerilere ihtiyacım var. EDD’mden iki hafta içinde başlıyorum. Çoğunlukla yapıyorum çünkü açlıktan ve faturalarımı karşılayamamaktan çok fakir ve yoruldum. Devlet sağlık sigortam var ve emekliliğim yok. Emekli olmadan önce neredeyse 20 yıl daha çalışıyorum. Nereye döneceğimi bilmiyorum. Lütfen nazik olun. Birkaç yöne bakmayı denedim, ancak çoğu şey sahip olmadığım deneyimi gerektiriyor. İK genelisti olamam … İK derecesi veya deneyimim yok. Ayrıca şu anki şehrimden ayrılmaktan çok mutluyum (burada mutlu değilim). Yardım. Şimdiden teşekkürler!