Kasım 2, 2025
33 milyon yaşındayım ve 16 yaşımdan beri ED ile yaşıyorum. Bu durum kendimi tamamen yalnız ve hayattan kopmuş hissetmeme neden oldu.
Herkese merhaba,
33 yaşında bir erkeğim ve 16 yaşımdan beri erektil disfonksiyonla yaşıyorum. Bu sadece fiziksel olarak değil duygusal ve sosyal olarak da hayatımın her alanını etkileyen bir şey. Bunu bir tür yardım çığlığı olarak yazıyorum çünkü açıkçası artık nasıl anlam veya bağlantı bulacağımı bilmiyorum.
Tanzanya’da doÄŸdum ve 12 yaşımda ABD’ye taşındım. Hintli Amerikalıyım ama büyürken hiçbir zaman tam anlamıyla uyum saÄŸlayamadım; ne okuldaki diÄŸer Hintli çocuklarla, ne de baÅŸka hiç kimseyle. Ortaokul ve lise yıllarımda çok fazla ırkçılık ve zorbalığa maruz kaldım ve ailem varlıklı olmadığından, hafta sonlarının çoÄŸunu benim yaşımdakiler gibi takılmak veya dışarı çıkmak yerine evde ev iÅŸleri yaparak geçirdim. Yalnızlıktı.
Üniversitede finans alanında uzmanlaştım; pişman olduğum bir karardı. O zamanlar acil servis için tedavi aramadım ve bu yüzden kendimi izole etmeye devam ettim. Herkes parti yaparken ya da flört ederken, ben hafta sonlarını evde film izleyerek geçiriyordum, kendimi oraya koyamayacak kadar utanıyordum. Mezun olduktan sonra hayatın daha iyi olacağını umarak sonunda Bilgi Teknolojileri alanında çift anadal yaptım.
Ancak ilk işim, çoğu iş arkadaşımın zengin geçmişlerden geldiği ve bağ kuramadığım şeyler hakkında konuştuğu büyük bir finans firmasındaydı. Sessiz kaldım ve muhtemelen insanlar beni tuhaf ya da antisosyal biri olarak görüyorlardı. ED ve depresyonumun hayatımı ne kadar kontrol ettiği hakkında hiçbir fikirleri yoktu. İki zorlu yılın ardından işten çıkarıldım.
O dönem beni kırdı. Cevap bulmak için doktor doktor dolaÅŸtım ama çoÄŸu sadece test istedi ve hiçbir ÅŸey bulamadı. Sonunda iyi bir doktor bana pelvik taban disfonksiyonu teÅŸhisi koydu; bu aynı zamanda IBS-C, GÖRH, dermatit, idrar kaçırma ve bel aÄŸrımı da açıklıyor. Yani “sadece kafamın içinde” deÄŸildi; bu gerçek, kronik bir durum.
Ä°ÅŸten çıkarılmanın ardından kendimi yeniden keÅŸfetmeye çalıştım. Angular ve JavaScript’te kodlama eÄŸitim kampı yaptım ama yine sosyal olarak zorlandım. Ä°nsanlarla nasıl konuÅŸacağımı bilmiyordum ve herkesten kopmuÅŸ hissettim. Orada burada birkaç kısa süreli iÅŸe girdim ama hiçbir ÅŸey beni mutlu etmedi. Son 10 yılımı çoÄŸunlukla yalnız geçirdim; arkadaÅŸ yok, iliÅŸki yok, gerçek bir aidiyet duygusu yok. Bazen kendime soruyorum: Böyle yaÅŸamanın anlamı ne?
Devam etmemin tek nedeni ailem. Onları derinden seviyorum, maddi olarak yardım ediyorum ve duygusal olarak destekliyorum. Onlar benim tek amaç kaynağım.
Åžu anda BT’de çalışıyorum. Ä°ÅŸ faturalarımı ödüyor ama kendimi boÅŸ hissediyorum. Ä°ÅŸ arkadaÅŸlarım beni sessiz veya “kapalı” biri olarak görüyor. Günlük rutinim robotik: sabah 5’te uyanıyorum, her yöne bir saatten fazla iÅŸe gidiyorum, çalışıyorum, eve yorgun geliyorum, erken uyuyorum ve tekrar ediyorum. Hafta sonları daha iyi deÄŸil; Planet Fitness’a sırf insanların yanında olmak için gidiyorum ama herkesi telefonlarında görmek ve sosyalleÅŸmek bana ne kadar yalnız olduÄŸumu hatırlatıyor. Telefonum hiç çalmıyor. Sosyal medyada deÄŸilim. Kendimi görünmez hissediyorum.
Terapi pek yardımcı olmadı. Bazen sanki on yıldır otomatik pilotta yaşıyormuÅŸum gibi hissediyorum, tamamen uyuÅŸmuÅŸ halde. Geçen hafta her ÅŸey beni bir anda etkiledi; aÄŸladım çünkü hayatımda hiç arkadaşım ya da arkadaşım olmadığını fark ettim. ED’nin beni çok uzun süre tanımlamasına ve izole etmesine izin verdim.
Yakın zamanda kabuÄŸumdan çıkmak için yerel EMS’ye gönüllü olarak baÅŸvurdum, ancak henüz bir yanıt alamadım. Sizi bu kadar derinden etkileyen bir ÅŸeyle yaÅŸamanın nasıl bir ÅŸey olduÄŸunu anlayabilen nazik, empatik insanlarla tanışmak için sabırsızlanıyorum – sadece fiziksel olarak deÄŸil, duygusal ve sosyal olarak da.
Buraya kadar geldiyseniz dinlediğiniz için teşekkür ederim.
Kimsenin tüm cevapları bilmesini beklemiyorum, ancak herhangi bir tavsiyeniz varsa – özellikle benim gibi birinin sosyal hayatını nasıl yeniden kurabileceÄŸi, anlayışlı insanlarla tanışabileceÄŸi veya yeniden bir amaç bulabileceÄŸi konusunda – bunu duyduÄŸuma minnettar olurum.
Okuduğunuz için teşekkür ederiz.
Etiketler:
9 Yorum
Yorum Yaz
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.
Most women don’t actually care about that, and for many women, intercourse is painful and unenjoyable so this would be a plus. There are other ways to be intimate. Some people identify as asexual (ace) and still date and have relationships. Have you ever taken a sex-ed class? I think sex-ed and therapy would help you.
Why do you let it control your life? Only 18% of women can orgasm from penetration, I’m sure you could find one who doesn’t care that you have ED.Â
Sorry, what is ED? Is that your penis cant getting hard, or you cant fully stand up?
Put energy into fixing your pelvic floor disfunction. Seek out online support groups and resources. Will take time so don’t get discouraged if you don’t see results in the first few weeks.
Have you tried ED medications? You can literally get a prescription online tonight. Hims, Bluechew, etc.
Ffs stop having AI write the post for you and use your own words. How can you expect to make connections with others when you’re not even willing to write this yourself lmfao
It sounds like you’re blaming the ED for a lot of different issues you were having.
Skill issue. Sure having ED sucks but its not enough to ruin every single aspect of your life.
Going to Planet Fitness on the weekends? The gym is ok, but it is not a substitute for doing activities that involve consistent participation and cooperation with other people your own age. You may be thinking, sure I want to do that, get along with people, have some people who are glad to see me coming, maybe make a friend or two…but where do I start?
Let me tell you, there are plenty of other people out there your own age, whose idea of a good time is not going to a loud crowded club and getting drunk standing around shouting at each other. They self-organize for various kinds of other things on a regular basis.
Here are two specific suggestions of things you can google to do in your town, things you can learn the basics of pretty easily, so that when you do show up, you can keep up:
1) Tabletop strategy board games. Depending on your town, you can find where people are playing Settlers of Catan, Wingspan, Carcassone, Dune etcetera. The people there are generally welcoming to new people, and they NEVER care what you look like, what you do for a living, whether you have a girlfriend, or anything else. As long as you participate, play will with others every week at the event, they will like you and be glad to see you coming.
2) Pickleball. Pickleball is exploding in popularity so there are always lots of newbies and you will fit right in. It is a fun workout, and it tends to be very social.
If you *participate normally* every week, you will gradually start to come out of your shell. I have been where you are, and I have managed to leave my shell way, way behind 🙂
I would recommend two things:
1. Deeply meditate on why having genitalia for penetration is so central to your identity outside the bedroom, and why. Who and what shapes this? what cultures shape this? why? where did those ideas come from? and why are they so important to you personally?
2. Learn about and explore the queer community and its sex community, particularly the nonwhite queer communities. There is an absolute wealth of knowledge and experience that provides entirely different worldviews and ways of interacting with other people, outside of the paradigms of penetration and rigid terms of (white, western) masculinity.
eta:
3. What parts of your identity outside of sex and sexuality are important to you, and why? What type of role do you want to have in your community outside of being someone’s sex partner and being a sexual person? How have you explored this so far in your life?