31 yaşında olmak ve sıkışmış hissetmek üzere

Son zamanlarda bu alt bölüme rastladım ve en azından bu çağda hala “anlamaya” çalışan tek kişi olmadığımı bilmek güven verici. 2018’de psikoloji alanında bir lisans derecesi ile mezun oldum ve hatta psikoloji tutkumdan mezun olmadan önce fışkırmaya başlamıştı. Arkadaşlarıma ve aileme danışmanlık konusunda sevinç buluyorum, ancak profesyonelce takip etme arzusunu kaybettim.

Şu anda sadece bir depoda forklift operatörü olarak çalışıyorum. Ücret finansal olarak gıcırdatmama izin veriyor, ancak tasarruf etmek zor ve bir insanı pozisyonun talep ettiğinden çok daha fazla yetenekli hissediyorum. 20’li yaşlarım boyunca yaşlandığımda, ilgilerim bilim/doğa/biyolojiye güçlü bir şekilde geçti. Patoloji laboratuvarlarındaki mikro departmana yardımcı olmak için UC Davis’te bir gönüllü terim yaptım ve bir iş ortamında şimdiye kadar yaşadığım en eğlenceli/entrikalardan bazılarıydı. Araştırma ve veriler benim reçelim. Beynim de çok tek yol, bu yüzden raylara konulduktan sonra yarışlara gidiyorum.

Genel olarak motivasyon ve yön duygumu kaybettiğimi hissediyorum. Son yıllarda mezarlık saatleri çalıştım, kan plazması bağışlarken iki iş hokkabazlık yaptım, ayakta kalmak için ne gerekiyorsa. Çok çalışma ve kendimi adama itme dürtüsüm var, sadece bu enerjiyi nereye yönlendireceğine dair bir fikir yok.