Aralık 30, 2025
30 yaşındayım ama 10 yıl gerideyim. Liseden beri kayıptım.
30 yaşındayım ve hayatımda hiçbir gerçek başarım yok. Araba yok, ev yok, kariyer yok.
Lisede iyi bir öğrenciydim, notlarım 70’lerden 80’lere kadardı. 10 yıl boyunca hiçbir şeye odaklanmadan sürüklendim. Liseden sonra bir süre askere gittim ama ortamı beğenmediğim için bıraktım. Bir sıhhi tesisat ticaret programına gittim ancak birkaç ay sonra bıraktım. 1 yıl üniversiteye gittim ama notlarım kötü olduğu için okulu bıraktım. Son 10 yıldır hayatta kalabilmek için perakende işlerinde çalıştım.
Şu anda 30 yaşındayım ve hala ailemle yaşıyorum çünkü stresten her zaman video oyunları oynayarak kaçıyor ve başa çıkıyordum. Hayatımın yarısından fazlasını video oyunları oynayarak geçirdim ve bu durum tüm motivasyonumu öldürdü ve bende ciddi sosyal kaygı ve cesaret eksikliğine neden oldu. Video oyunları oynamak için dersleri atlıyor, uyku programımı bozuyor ve sınıfta sorunlara ve kaygılara neden oluyordum.
Biraz toparlandım ve üniversiteye başvurdum ve 2020 yılında Muhasebe alanında üniversite diplomasıyla mezun olmayı başardım. Yaklaşık 3,4 not ortalaması. Bütün sınıflarımda olan bu kızla okula gittim ve yakınlaştık, birlikte çalıştık. Programın sonuna doğru ona çıkma teklif ettim ama o beni hayalet gibi gördü ve bütün bir yılı birlikte geçirdikten sonra kendimi ölü ve boş hissettim. O bir üniversite diploma programına geçiş yaptı, ardından CPA’sını (muhasebe alanında yüksek lisansa eşdeğer) tamamladı ve şimdi muhasebeci olarak bir kariyere sahipken, ben okula daha fazla devam etmek isteyip istemediğimi bilmeden ve daha ileri eğitime devam edecek param olmadığından bir nevi geride kaldım.
O dönemde iş aramaya başladım ve yüzlerce işe başvurdum ama tembel bir pislik olduğum için bana verilen ilk işi kabul ettim. Home Depot’ta 3 yıl boyunca tam zamanlı olarak düşük bir ücretle çalıştım ama işi seviyordum, iş arkadaşlarımı seviyordum ve evime sadece 2 dakikalık yürüme mesafesinde olmasını seviyordum ama orada sonsuza kadar kalamazdım ve bunu biliyordum.
Neredeyse 2026 oldu ve ancak şimdi gitmem gereken yola dönmeye başlıyorum. Diplomamı 1 yıllık okul değerinde bir Lisans Derecesine aktarmak, bir Co-Op programına yerleşmek ve bana ailemden mali bağımsızlık kazandırabilecek ciddi bir kariyer bulmak için okula dönmem gerekiyor. Video oyunlarını bırakmam gerekiyor, bu benim sorunumdu ve hayatımı mahvetti. Uygun uyku programlarına ve son 10 yılıma göre çok daha sorumlu bir şekilde yaşamaya ihtiyacım var.
Sanırım daha kötü olabilir. Hiç uyuşturucu kullanmadım, hiçbir maddi sıkıntıya girmedim, hiçbir zaman ciddi bir ilişkim olmadı, bakmakla yükümlü olduğum kişi olmadı. Kredi notum yüksek, borcum yok ve öğrenim ücretini ödeyecek yeterli miktarda birikimim var. Ayrıca şu anda Telus’ta yapay zeka değerlendiricisi olarak evden, taahhüt gerektirmeyen kolay bir işte çalışıyorum.
Sonbaharda okula döneceğim. Kendimi ölü, boş ve yalnız hissediyorum ve eğitimimi daha fazla ciddiye almadığım için gerçekten pişmanım. Umarım 30’lu yaşlarımda hala kendimden bir şeyler yapabilirim, ancak 20’li yaşlarımı gerçekten video oyunları oynayarak harcadım. Ben tembel bir pislik olarak geride kalırken, o kızın benden ayrılıp tam anlamıyla çalışan bir profesyonel haline geldiğini görmek bana gerçekten perspektif kazandırdı.
Etiketler:
6 Yorum
Yorum Yaz
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.
Better to figure this out now than when youre 60! You’ve got time! You know what you need to do and you can totally do it! Best to you!
It’s ok as long as you are actually doing the work to get there, you will be fine. Please 🙏🏻 take your education seriously and graduate even if it will take you 2-3 years instead of one year. Retake your classes if you f@il instead of giving up and running away. After your first semester, apply for internships as well. Forget about dating for now until you build yourself up first.
Congrats on going back to school! I’m excited for you
Seems like you’re taking good steps to better yourself, and have tired many different things. Keep it up and focus on overall self-growth.
It’s just 1 yr. You have to finish it. It’s fast, ypu wouldn’t know it’s finish already. And try to exercise to lift your mood. Befriend your classmates without any expectations to them. Just talk. You are making a move and it’s a very good for you. Good luck! Your 2nd to the last paragraph is the reason you need to be happy, count your blessings!
You’re doing the right thing, just stay on path.
I’m in about the same situation as you but am going back for a second masters degree to try and land an internship to turn into a job. I’m well educated but no career, no house, no idea what I want to do. All that to say, don’t beat yourself up for being 10 years behind. I am too and I seemingly followed my parent’s guide to success.
I think being an accountant is a great idea and might go pursue that next if my current plans fail me.