26/F olarak çıkamayacak kadar mı çirkinsin?

Büyürken çok çirkindim ve bu, HS’deki, üniversitedeki ve ÅŸimdi de üniversiteden sonraki akran iliÅŸkilerimi etkiledi. Kız arkadaÅŸlarımdan beni derecelendirmelerini istedim ve onlar da 6 ile 7 arasında olduÄŸumu söylediler.

15 yaşıma geldiğimde, karşı cinsten (bir kadın olarak) ilgi beklemeyi bıraktım ve o yaştan sonra bazı erkeklerin benimle gerçekten ilgilenmesine rağmen, insanların ilgileneceği türde bir insan olmadığımı varsaydım! Ve itiraf etmeliyim ki ONLAR benimle, benim onlarla ilgilendiğimden ÇOK daha fazla ilgileniyorlardı!

15 yaş civarında ben de sosyal olarak geri çekildim ve depresyona / kaygıya kapıldım. Bu güne kadar hiç çıkmadım ya da partnerim olmadı.

HS’de hiçbir zaman baloya davet edilmedim, sadece "bir nevi" Mezuniyet gününe davet edildi ve hiç kimseyle çıkmadı. Ãœniversitede de temelde hiçbir ÅŸey olmadı. Ãœniversitedeki akranlarım flört etmekten bahsettiÄŸinde, görünüşümden dolayı bunun benim başıma asla gelmeyeceÄŸini varsayıyordum.

Üniversiteye geldiğimde tam anlamıyla keşiş modundaydım. Akranlarımın ilişkiye girdiğini gördüm ve görünüşümün beni bekar tuttuğunu varsaydım ve şimdi tüm insanlığa karşı hafif bir nefretim var.

Flört, kariyer ve bağımsızlığın yanı sıra fiziksel ve zihinsel sağlık konularında da kendimi dışlanmış hissediyorum. Onu sevmeliyim.

Görünüşümü anlatmak gerekirse, boyum 1,70, 109 kiloyum, B cup’ım var ve kıçım yok. Ben düzüm. Sade giyiniyorum, göz kalemi, ruj ve kapatıcı sürüyorum. Güzel dudaklar, gözler ve elmacık kemikleri. Ama saç modelim ve gözlük çerçevem ​​kötü ve kaÅŸlarımı düzenli olarak yaptırmıyorum, yalnızca 3 ayda bir yaptırıyorum ve zaman zaman alnımda dermatit oluyor