23, ofis işine/tam zamanlı öğrenciye takıldı

Herkese merhaba. 23 yaşındayım ve Queens, NYC’de yaşıyorum. Şu anda Bilgisayar Bilgi Sistemleri’ndeki lisanslarımın veri analisti olmak için okuldayım. Long Island’daki küçük bir hukuk bürosunda ön büro/veri girişi yapıyor. Zar zor eğitildim, ama çalıştırdım. Son 2-3 ay, sanırım depresyonla karşılaşmaya başladım. Her zaman yorgunum ve sadece hafta içi korkuyorum. Bu işi 8 ay önce aldım ve ilk başta çok heyecanlıydım çünkü içinde bulunduğum toksik bir tıbbi işten ayrılmama yardımcı oldu, ama şimdi her gün gelmekten korkuyorum. Ofisim, ekibin geri kalanı ‘büyükbabası’ olduğu için uzak iken bir avuç bizi her gün gelmemizi bekliyor. Bize uzaktan kumanda seçeneği vermeyecek. Süpervizörüm beni sadece ilk günümde 4 saat boyunca eğitti ve 5 dakika uzaklıkta yaşıyor, ekibimdeki herkesin yanında tamamen uzak. Giderim trafik nedeniyle bir saattir (NYC, Biggie yok.) Onlar da bizim ücretsiz kahvaltı cuma haha ​​aldı. Bu yerdeki en küçük şeylerden bile gerçekten rahatsız olmaya başladım ve beni hissettirme şeklinden nefret ediyorum, böyle değilim. Bu şeyler üzerinde bir tür yol bile hissetmek aptalca hissettiriyor.

Ben de tam zamanlı çevrimiçi okuldayım, derecemi bitirmek istiyorum. İnanılmaz derecede sıkışmış ve sürekli yorgun hissediyorum. Minnettar kalmaya ve olumlu kalmaya çalışıyorum. Dışarı çıkmaya, arkadaşlarınızla asmaya çalışıyorum vb. Ama çok yakında daha iyi ücretli bir işe ihtiyacım var. Yılda 43K artık kesmeyecek, ancak bir gelir kaynağına bile sahip olduğum için minnettarım. Finansal stres, çok sıkıcı bir işte olmanın yanı sıra ve üniversitede ailemi neredeyse 2 yıldır görmedim bana gerçekten ulaşmaya başlıyor. Ailemle geri dönmek/onlardan yardım istemek bir seçenek değil, çünkü kendi başıma finansal olarak bağımsız olduğum, yaşadıkları yerde fırsat yok ve finansal olarak en iyi yerde değiller. Ben de burada NY kalmak istiyorum. İşlere başvuruyorum ama şans yok. “Arada” aşamalarda olmak çok zor. Arkadaşlarımın başarılı olmasını ve kendimi karşılaştırmamaları görmek zor, onlar için çok mutluyum, ama aynı zamanda bir değişime de hazırım. Rant için özür dilerim. Umarım harika bir gün geçirirsiniz 🙂