22m yakın zamanda üniversite mezunu, istihdam bulmak için mücadele ediyor, inanılmaz derecede yanmış, depresyonda ve artık hayatımla ne yapacağımı bilmiyor. Yardıma ihtiyacım var.

22m, bu Mayıs ayında bir T20 üniversitesinden mezun oldu. Küçükken, ilginç kariyerden bir sürü farklı hayalim vardı; veteriner olmak; yabancı bir ülkede İngilizce öğretmeni; Ve her zaman büyümek için video oyunlarını sevdiğim ve çaldığımdan beri bir video oyunu geliştiricisi olmak. İyi bir üniversiteye girmek için okulda çok çalışmam gerektiği fikrinden beslendim ve sonra güzel bir iş ve hayat kurdum, bu yüzden yaptım. Honladım ve hayatımın pek çok yönünü bir kenara ittim. "kaliteli eğitim". Ailemle olan ilişkim dağınıktı, onlarla birlikte taşıdığım birçok duygusal bagaj var. Kızgın, acı, karamsar, yaramazlık yapmak istedim, ama beni iten güzel bir yaşam olasılığı ile devam ettim. Düşük gelirli bir ailede büyüdüm, hiçbir ailem üniversiteye gitmeyecek, geçmeye zorlanıyor, parayı tartışıyor, kamu hizmetlerinin kapanması, lüks yok.

Sonunda bir T20 üniversitesine girdim ve akranlarım tarafından inanılmaz derecede yabancılaÅŸmıştım. Herkes delicesine zengindi ve ÅŸimdiye kadar Fathom’a sahip olabileceÄŸim herhangi bir ÅŸey dışında yaÅŸamlar yaÅŸadı ve sahip oldukları kaynaklar göz önüne alındığında ulaşılabilir olduÄŸunu bildiÄŸim her ÅŸeyin dışında profesyonel/akademik deneyime sahipti. Kendimi onlarla karşılaÅŸtırmakla mücadele ettim, çünkü ilk kez hayatlarını aktif olarak yaÅŸayan ve dünyayı tutkudan deÄŸiÅŸtirmeye çalışan bir insan denizinde gülünç bir sahtekar olduÄŸumu hissettim. Çok kötü yapmadım. CS ve Math’ta 3.86/4.0 GPA ve çift majör ile mezun oldum.

CS’yi seçtim çünkü en mantıklı seçim gibi görünüyordu. O zamana kadar, video oyunları oynamayı çok sevdim ve kendimi daha ayrıntılı olarak yönlendirilmiÅŸ, yapılandırılmış bir kiÅŸi olarak hissettim, iÅŸimde inanılmaz derecede titiz. Ayrıca CS’nin nasıl zengin bir iÅŸ fırsatına sahip olduÄŸunu, çok fazla kapı açtığını, güzel maaÅŸları ve istikrarı olduÄŸunu ve birçok alana uygulandığını açıkça duymuÅŸtum. Hala oyun yapmak isteyeceÄŸimi düşündüğüm için, CS’de uzmanlaÅŸtım ve gerekli CS müfredatına uyması kolay olduÄŸu için bir matematik çiftine takıldım.

Uni’de geçirdiÄŸim süre boyunca staj yapmak için mücadele ettim. BaÅŸvurdum, ancak sadece birkaç röportaj aldım ve her zaman reddedildim. Akranlarımın büyük ÅŸirketlere staj aldığını gördüm ve özgeçmiÅŸlerini gördüğümde, mümkün olduÄŸunu düşündüğümden çok daha fazlasını yaptıklarını gördüm. Kodlama ve nefes aldılar gibi görünüyordu, bana göre bir kariyer yolunun tolere edilebilir, mantıklı bir kararı gibi görünüyordu, ama her zaman asla oturamadığım ve kendimi bir ÅŸeyler kodlamamam depresyon, endiÅŸe, uyuÅŸukluk ve motivasyon sorunları ile mücadele ettim.

Hiçbir staj yapmadan mezun oldum, ancak son yılımda Web-TEV öğreticilerini takip etmeye baÅŸladım, çünkü sonunda tamamen sıkıcı ve soyut görünmeyen bir ÅŸey buldum. Motivasyonum biraz stoklandı ve birkaç dil aldım, ancak devam ettikçe, herhangi bir giriÅŸ seviyesi pozisyonu için radarda bir bip olmayı bile öğrenmek için bilgi zenginliÄŸi, elde edebildiÄŸimden daha fazlası gibi görünüyor ve hiçbiri UNI aracılığıyla deneyime sahip olduÄŸumdan daha fazlası. 100’den fazla pozisyona baÅŸvurdum, özgeçmiÅŸimi gözden geçirdim, baÅŸkalarının gözden geçirmesini saÄŸladım ve sadece öğrenmeye ve uygulamaya çalışmaya devam ettim ve mezun olduktan aylar sonra ve hala hiçbir ÅŸey almadım. GiriÅŸ seviyesi BT masa iÅŸleri için röportaj bile alamıyorum. Tüm hayatımın anlamsız olduÄŸunu hissediyorum.

Çok cesaret kırıcı oldu. Bu yaşa kadar hareket edeceğimi, iyi bir işim olacağımı ve hayatıma başlayacağımı düşündüm, ama yakında 23 yaşında olacağım, ailemle birlikte yaşıyorum, işsizim ve motivasyonumu ve kötü yaşama isteğimi bulacağım. Artık bu alanı takip etmeye değer olup olmadığını bilmiyorum, öyle görünüyor. Yıllarca bu alanda eğitim alarak geçirdim ve yükselmeye çalıştım, ama bundan hiçbir şey görmedim. Zaten fakir ailem için mali bir yük gibi hissediyorum ve onlar için bir başarısızlık gibi hissediyorum ve beni seven herkes bir yere gideceğimi düşündü.

Bir arabam yok ve eÄŸitimimi ödemek için çıkmaz perakende iÅŸleriyle kazandığım birkaç bin tasarruftan yaşıyorum, ancak tıbbi faturalarla para azalıyor. Nasıl süreceÄŸimi bilmiyorum ve bundan kurtulmak için hiçbir ÅŸey yapamayacağım gibi geliyor. Tekrar çıkmaz bir perakende iÅŸi alırsam, Uber’e çalışmak zorundayım, bu da kazandığım paranın çoÄŸunu alacak ve bana gerçek bir iÅŸ elde etmek için bir ÅŸey yapmak için çok az zaman bırakacak gibi görünüyor. Kariyer testleri almaya çalışıyorum ve sorun ÅŸu ki, hayatta çok fazla tutkulu olduÄŸumu hissetmiyorum. Hiçbir ÅŸey beni bu kadar heyecanlandırmıyor gibi görünüyor ve eskiden farklı kariyerleri takip etme hayallerinin fazlası olan ÅŸey artık felç edici bir kararsızlık ve ilgisizlik gibi geliyor.

Bunun da ötesinde, Uni’nin sonunda sadakatsizliÄŸi ve duygusal suistimali nedeniyle ters giden bir iliÅŸkim vardı. Ayrıldık ve bazen geriye baktım ve onun da baÅŸarı bulduÄŸunu gördüm. Hayatımı etkilememesi gerektiÄŸini biliyorum, ama umutsuz bir durum gibi hissettiren baÅŸka bir hançer, bu sefil durumda durgunlaşırken herkesin hayatta biraz büyüme ve aktif yön bulduÄŸunu görmek.

Durumum göz önüne alındığında artık ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Herhangi bir soruyu yardımcı olabilirlerse cevaplamaya hazırım, ama hayatımda bir yön duygusu bulmak için dürüstçe umutsuzum. Sonsuza dek bu sefil limboda yaşamak istemiyorum ve kaçmaya çalışan bir çocuk kadar çok çalıştığım yoksulluk içinde sıkışıp kalmak istemiyorum.