Annemin yapacak bir şeye ihtiyacı var

Herkese merhaba

Sevgili annem adına yazıyorum, bir aile inşa etmek, iki çocuk yetiştirmek ve sevdiği insanlar için kendi hayallerini feda etmek için elinden gelen her şeyi yapan bir kadın.

Annem çok şey yaşadı. O, etrafındaki kişiler için sıcaklık yayan, her zaman parlayan, neşeli ve ışık dolu bir insandır.

Ancak hayatı haksız engellerle işaretlendi. Orta Doğu’da büyürken, çalışmasına izin verilmedi. Topluluğunda, kızlar kısıtlayıcı sosyal yapılar nedeniyle genellikle eğitim reddedildi.

47 yaşında annem, çocukları uğruna Kanada’ya göç etmek için her şeyi geride bıraktı. O zamandan beri adapte olmak için yorulmadan çalıştı. İngilizce okudu, ESL derslerine düzenli olarak katıldı ve hatta dikiş makinesi operatörü olarak bir iş sağladı. Bir işyeri yaralanması ellerini kalıcı olarak engelli bırakana kadar bu işi birkaç yıl boyunca sürdürdü.

O zamandan beri onun mücadelesini izledim. Her gün canlı ışığı biraz daha fazla görüyorum. Artık finansal, fiziksel veya anlamlı bir şekilde katkıda bulunamayacağını düşünüyor. Ailemiz finansal zorluklardan geçiyor, yani ihtiyaç duyduğu desteğe erişemiyor. Zamanının çoğunu evde geçiriyor.

Özellikle TV izlediğimizde gözlerinin kıvılcımlarını kaybettiğini görmek kalbimi kırıyor ve asla şansı olmadığı kariyerleri takip edebilen kadınları görüyor. Fiziksel değil entelektüel olarak tekrar bir şeyler yapmak ister.

İngilizcesi hala sınırlı. Duyduğu şeylerin çoğunu anlar ve cevap vermek için elinden gelenin en iyisini yapar, ancak akıcılıkla mücadele eder ve henüz İngilizce karmaşık fikirleri ifade edemez.

Sormak istediğim şey şudur: Kanada’da annemin entelektüel olarak katkıda bulunması, belki de küçük bir gelir elde etmesi, ama en önemlisi tekrar anlam ve amaç bulması için herhangi bir fırsat var mı?