Pişmanlıklar nasıl bırakılır? Suçluluk ile nasıl başa çıkılır?

Ben 24F’im. 15 yaşındayken ülkemdeki (Brezilya) bir teknik lise sınavına katılmaya karar verdim ve çok kötü devlet okullarında büyüdüm, ama göze çarpan bir öğrenciydim. Hazırlık okuluna gittim ve tanımadığım bin konu vardı, çöp gibi hissettim. Ben geçtim. Lise çok zor ve sıkı bir işti, ama imkansız değildi. Öyle ki final sınavını sadece bir kez ve ara sınavları yaklaşık 3 veya 4 kez geri almak zorunda kaldım. Asla başarısız olmadım.

Ama aşağıdakiler saçma bir suçluluk taşıyorum: Hiç tutarlı bir şekilde çalışmadım, her zaman az ya da çok ortalama oldum, dalgalandım (1 ve 10 aldığım konular var), sadece sınav haftalarında çalıştım, listeleri çözmedim, iyi başladım ve sonra durdum …. şeyler gibi.

Bugüne kadar, bu nedenle çok suçluluk taşıyorum. Ama bugün, her şeyden önce, sadece bir yetim oldum, otistik kardeşimle yalnız yaşadım (çok karmaşıktı ve her zaman savaştık), yapacak yetişkin şeylerim vardı, çok üzüldüm, benlik saygısı, kaygı ve depresyon … endişe ve benlik saygısı problemlerimin doğrudan etkilenmesi/etkisi ile nasıl çalıştığım için …

Nedenini anlıyorum, ama bana yiyor. Herkesin bilmesini istedim, öğretmenlerim, sınıf arkadaşlarım … Yeterince iyi olmadığımı bilmelerini istedim çünkü kafamda çok şey yaşadım.

Taşımak zorunda olduğum her şey için olmasaydı, normal bir genç olacağına inanmayı seviyorum. Bir tarzım olurdu, sevdiğim şeyleri yapardım, çalışırdım ve kariyerin izlediği bir yönüm olurdu. Sanırım bunu hak ettim. Umarım bir evrende …

Sadece kendimi affetmek istiyorum çünkü hayatım boyunca süpürülen tsunami kontrol edemedim. Bunlar beni etkilemeye devam edemez.