*Öfkeyle işe hazırlanıyor*

Ne yapacağımı bilmiyorum. 😭 Şu anki işimde tamamen perişanım, ama orada da sıkıştım. Gerçek bir resmi eğitimim yok ve ben öfkeli, içe dönük bir 42 yıllık tek ebeveynlik kazıma ve işim her biri yüz yüze insanlarla (müşteriler) başa çıkmamı gerektiriyor. LANET ETMEK. GÜN. Zar zor uyuyorum, şiddetli dermatofajim var ve bu yerden hissettiğim kaygı bir sonraki seviye. Her gün ayrılmayı düşünüyorum, her Pazar yapabileceğim başka şeyleri arıyorum, bölgemde işe alan diğer işler, gerçekten de işyerinde bilgisayarıma yer işareti koydum, ancak hayatta kalmak için yeterince ödeme yapan hiçbir şey yok, artı faydaların oldukça cömert olduğunu bulmaya geliyorum. İyi PTO, Birlik ve sağlık sigortam ücretsizdir. Burada faydaların bir kısmını bile sunan hiçbir şey bulamadım ve eminim asla yapmayacağım. Lisedeki hayatımla ne yapmak istediğimi bilmediğimden ve Junior College’daki girişimlerimin asla kalmadığından nefret ediyorum. Sanırım yapmak istediğim bir şey bulmuş olabilirim, ama en az 4 yıllık kolej gerektiriyor. Zamanım yok, hayatta kalmaya ve çocuğumun kafasının üzerinde bir çatı tutmaya çalışmakla çok meşgulüm. Yarı zamanlı koleje baktım ama ~ 6 yıl mali yardım ömrü sınırımın sadece yaklaşık 2,5 yıl kaldı, sonuçları göz önünde bulundurarak okulla çok fazla berbat ettim. Şimdi çok mutsuzum, yapmaktan mutlu olacağım hiçbir şey bulamıyorum ve bu düşüncelerimi tüketiyor, bütün gün, her gün … Kendimi çok kaybolmuş hissediyorum. Herhangi bir tavsiyesi olan var mı?