Efsane otostop anım

sene 2008 üniversite öğrencisiyim.. o yıllarda otostopla güney' e gitmeyene adam demiyolardı.. ben de bu modaya uyup bodrum'a otostopla gitmeye karar verdim.. izmir'e kadar sorunsuz gittim.. izmir çıkışında bir kamyon durdu "isparta'ya gidiyorum" dedi ben de "olur ordan devam ederim" diyerek bindim..bir kaç saatlik sıkıcı bir yolculuktan sonra benim çiÅŸim geldi..ÅŸoföre "kaptan kenara çek te bi ihtiyaç molası verelim " dedim.. durduk..ilerdeki çalılıkların arkasına geçip ihtiyacımı giderdim.. kamyona döndüm ve bindim.. bi baktım ÅŸoför yok.. herhalde o da bi aÄŸacın dibbinde iÅŸiyordur diye beklemeye baÅŸladım… beÅŸ dakka, on dakka, on beÅŸ dakka oldu ÅŸoför yok.. bu sefer de "sıçıyo heralde" diye düşünüp beklemeye devam ettim.. bir saat geçti herif hala ortada yok..iyice kıllandım..tekrar dışarı çıkıp adamı aramaya karar verdim.. allah'ın dağında ıssız bir toprak yoldayız..yolun kenarında dereye inen bir yokuÅŸ var inip çevreye bakındım adam yok ortada..kamyona dönüp biraz daha beklemeye karar verdim.. yukarı tırmandım bir de ne göreyim bu sefer de kamyon gitmiÅŸ..ulan sırt çantam da kamyonda kaldı ..suyum, ekmek arası biraz kaÅŸar, kimlik kartım, paralarım hepsi gitti.. hassiktiir göz göre göre soyulduk muna koyiim.. bi de daÄŸ başında hava kararmak üzere..telefonda yanımda deÄŸildi yardım çağırayım..olsaydı da çekmezdi heralde daÄŸ başında…kamyon ÅŸoförüne avazım çıktığı kadar yüksek sesle küfürler etmeye baÅŸladım sinirimden.. bir süre bağırıp rahatladıktan sonra sustum, öyle bir sessizlik oldu ki kulaklarım uÄŸuldamaya baÅŸladı.. sonra ilerdeki çalıların kıpırdadığını görünce birden tırstım..ulan daÄŸ başında kaldık bi de ayı mıdır, kurt mudur bi ÅŸeyler var etrafta.. yakındaki bir odun parçasını alıp silah olarak kullanmaya karar vermiÅŸtim ki çalıların arkasından bir inleme duydum.. biraz daha yaklaşınca "yardım eeeth" diye inleyen bir insan sesi duydum.. noluyo amuna koyiim, kafam karışmıştı..sonunda çalıların arkasına geçince benim bindiÄŸim kamyonun ÅŸoförünü yerde kanlar içinde yatarken buldum… iki elinin birden bütün parmakları kopmuÅŸ oluk oluk kan akıyodu.. adamın gömleÄŸi ve benim tişörtümle ellerini sardım…kanamayı biraz olsun durdurmuÅŸtum.. "nooldu abi hayvan mı saldırdı?" dedim adam sadece "orospu çocukları" diyebildi ve bayıldı…hava kararmadan yardım bulmak için yola çıktım ve isparta yönüne yürümeye baÅŸladım… belki bir köy veya benzin istasyonu bulurum umuduyla.. yoldan bi araba geçse diye dua ediyordum ama ne gidiÅŸ ne de dönüş istikametinde hiç araba geçmiyodu..aradan yarım saat kadar geçmiÅŸti ki karşıdan bir arabanın geldiÄŸini gördüm.. hemen yolun ortasına geçip el kol iÅŸaretleriyle anadol'dan bozma kamyoneti durdurdum…içerde iki köylü vardı..nefes nefese durumu anlattım ve yaralı adamı alacağımız yeri tarif ettim..yola koyulduk.. kamyonetçiye "biraz daha hızlı gidelim adam kan kaybediyor" dedim "bunlar bu kadar gider fazla gitmez" dedi .. neyse olay mahaline gelince "iÅŸte burası durun" dedim ama herifler yavaÅŸlamadı bile…"abi geçiyoruz ÅŸurasıydı" dedim gene tık yok heriflerde… "noluyo lan dursanıza" benzeri ÅŸeyler söylerken ayağıma bir ÅŸey takıldı.. koltuÄŸun altında benim sırt çantam vardı… iÅŸte ÅŸimdi yan bastım dedim kendi kendime.. 'bu herifler kamyoncuya iÅŸkence yapmışlar ve benim çantayı almışlar, ÅŸahit bırakmamak için de beni arıyorlar yolda' diye düşününce dizlerimin bağı çözüldü..bir süre öyle sessisce devam ettik.. bu arada kapıyı açıp dışarı atlasammı diye düşünüyordum..bunu anlamış olacaklar ki hızlandılar. meÄŸer daha hızlı gidebiliyomuÅŸ kamyonet..nasıl karar verdim bilmiyorum ama tam bir su kanalının yanından geçerken aniden direksiyona asılıp kendime doÄŸru çevirdim. kamyonet yoldan çıkıp su kanalına girince yan döndü… kafamı aynaya çarpıp yanağımı fena kestim.. ama o kargaÅŸadan yararlanıp çantamı da kaptığım gibi yolun dışından tarlalara doÄŸru koÅŸmaya baÅŸladım… yanağım fena kanıyodu atletim kıpkırmızı olmuÅŸtu..ne kadar koÅŸtuÄŸumu hatırlamıyorum.. sonra bir tarlanın sulama kanalında temizlenip çantamdaki yedek tiÅŸortlerden kendime pansuman yaptım…hava karardı iyice… isviçre çakımı çıkarıp silah gibi elimde tutunca biraz umut geldi…ilerdeki sulama kuyusunun dibinde geceyi geçirmeye karar verdim…elimdeki çakının verdiÄŸi güven ve umut kısa sürede bitti.. daha büyük bir silaha ihtiyacım vardı.. yakınlardaki bir odunun ince dallarını temizleyip ucunu da çakıyla sivriltip kendimce bir mızrak yaptım…hiç deÄŸilse hasmıma bir, bir buçuk metreden müdahale edebilecektim.. kendimi gene biraz iyi hissettim..beklemeye baÅŸladım kamyonetçiler har an beni bulabilirdi..çok tırsıyodum..tarlada uyumak ya da geceyi geçirmek pek te güvenli gelmiyodu ama yapacak biÅŸeyim de yoktu..fazla heyecandan karnım acıkmıştı..çantama baktım yarım ekmek kaÅŸar hala duruyodu..hepsini yiyemedim yanağım çok acıyordu.. yerken gene kanamaya baÅŸladı..yarım bıraktım..el fenerini çıkarıp etrafa bakınmaya baÅŸladım napacağıma karar veremiyordum..tarlanın sonlarına doÄŸru kulubeye benzer biÅŸey gördüm..önce ev zannetim ama yaklaşınca bunun ahır gibi terkedilmiÅŸ biÅŸey olduÄŸunu gördüm… içine girdim geceyi burda mı geçirsem diye düşünürken ahırın köşesinde eski bir bisiklet gördüm..biraz inceleyince lastiklerinin patlak hatta yırtık olduÄŸunu ve frenlerinin olmadığını gördüm ama yine de iÅŸ görürdü.. çakıyla yırtık lastikleri kesip çıkarttım sadece cantlar kaldı..allah'tan zinciri duruyordu..biraz deneyince götürebileceÄŸini anladım..hemen el fenerini patlak iç lastiklerle direksiyona baÄŸladım..eski tip bulgar bisikletiydi .. kendi yaptığım mızrağı bisikletin orta demirine lastikle tutturup yola koyuldum.. arabaların giremiyeceÄŸi patika yollardan sabaha kadar bisiklet kullandım…sonunda sabaha karşı beÅŸ miydi, altı mıydı bi kasabaya ulaÅŸtım … bir aÄŸacın altında biraz uyudum.. uyandığımda saat onikiyi geçiyodu..bisikleti orda bırakıp kasabanın eczanesine gittim.. "köpek kovaladı, kaçarken düşüp yaralandım" diye yalan söyledim..yarayı temizleyip pansuman yaptılar…bir lokantada da çorbayla karnımı doyurdum..sonra yarı minibüs yarı otobüs gibi olan dolmuÅŸlara binip ana yola çıktım ..orda ÅŸehirler arası otobüslerin durduÄŸu bir durak varmış.. indim ve ilk gelen otobüsle istanbul'a geri döndüm…bir daha da otostop yapmadım..