İnsanlar yaşamaktan nasıl nefret etmezler?
Kapitalist bir toplumda yaşamaktan gerçekten nefret ediyorum. Hayatımı mahvetmek gibi bir ilgim ya da arzum yok, ama kelimenin tam anlamıyla herkesin yaptığı ya da yapabileceği tek şey bu. İnsanlar buna nasıl tahammül ediyor? Yaşamın büyük çoğunluğu kölelikle ya da uyuyarak harcanırken hayat neden yaşamaya değer?
Etiketler:
Benzer İçerikler
Yolumu bulmaktan korkuyorum
Şu anda büyük bir ikilemle karşı karşıyayım; harika bir işim var, evime yakın ve rahat saatlerim var, bu da bana üniversiteye başlamak ve hatta tutkum olduğu için profesyonel olarak müz...
Ne yapmalıyım (21m)?
4 yıl önce HS'den mezun oldum ve hemen üniversiteye gittim. Grafik tasarım bölümünden mezun oldum ancak bunun bana göre olmadığını fark ettim. Bakımda çalışıyorum ve yaklaşık 15 bin...
Daha ileri eğitim için iki seçeneğim birbirine zıt alan...
Daha ileri eğitim için iki seçeneğim birbirine zıt alanlardır. Ne yapmalıyım?
Kariyer tutkusu olmayan biri için bazı derece seçenekleri...
Herkese merhaba ben 20 yaşında bir erkeğim ve şu anda çalışıyor ve üniversite için para biriktiriyorum, üniversite kredim veya deneyimim yok. Kariyer araştırıyorum ama gerçekten nereden...
30'lu Yaşımın Başlarında Hemşirelik Okulu ile Tı...
Bu baharda bir hemşirelik programına başlamam gerekiyor ve kağıt üzerinde bu doğru bir hamle gibi görünüyor. Beni hızlı bir şekilde sağlık hizmetlerine ulaştırıyor, uygun fiyatlı ve...
Hayatım boyunca okyanusta dolaşmak, kayalıklara çarpana ...
Ne söyleyebilirim? 34 yaşındayım ve kendimi hayatımın en kötü noktasında buluyorum. Bir şeyler yapmam konusunda her zaman ailem tarafından yönlendirildim. Çocukken hokey oynamak, satran...
Ofis ortamlarından nefret eden ve erken uyanan biri için k...
7-8 yıldır Finans sektöründeyim. Her sabah ofise gitmek zorunda kaldığımda daha da perişan oluyorum. Tükenmeden ayrılmak istiyorum. Herkes bana soruyor Peki nelerden hoşlanırsın, ne ya...
Çevrimiçi varlığımı iş başvurularıma koyduğumla e...
Herkese merhaba, Birkaç aydır çoğunlukla pazarlama rollerinde iş arıyorum ve LinkedIn veya kişisel sitemin özgeçmişimle örtüşmediği durumlarda bu sorunla karşılaşmaya devam ediyorum, ...
Hayatımı toparlamak için 30 yaş çok mu geç?
Stres, kaygı, depresyon ve yaşam koşulları nedeniyle hayatımı resmen mahvettim. Ben liseyi terk etmiş, gerçek bir işi olmamış ve hayatı boyunca yalnız kalmış biriyim. 30 yaşıma 6 ay...
Sonunda ilk öğrenci işime nasıl ulaştım?
Her yere başvurduktan ve hiçbir yanıt alamadıktan sonra yaklaşımımı değiştirdim. Dev iş ilanlarına güvenmeyi bıraktım, her şey modası geçmiş ya da fazlasıyla rekabetçi geliyordu....
15 Yorum
Yorum Yaz Yanıtı iptal et
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.
Having to work for a living and take care of bills and rent and your car and stuff is really hard. Life is worth living through relationships, hobbies, creative expression, and other things that bring you joy, in my opinion.
Some people are lucky enough to have more freedom and flexibility in their lives.
I feel you. Life is definitely hard.
Happiness comes from within is why. You can be a billionaire and be unhappy, now it surely helps to have money, but it’s not a sure thing.
Trust me you’re not the only one. Me personally, I just wish I could find something fulfilling to do.
I love life rn. But I love challenges. I think it’s your mindset.
That’s funny I was just thinking this driving home from work today. I’m not suicidal by any means but I 100% understand it. What are we doing
the alternative to not working is to be controlled by someone else who pays for your existence. I’ll gladly work. I do whatever the heck I want and i would never give that up.
Working is “literally all anyone ever does or can do”? Not true.
I take vacations, go to the movies, visit friends, read books, cook, do some hobby stuff, etc. Are you not doing any of those things? What do you want to do that you are unable to do? Working is only about 50% of the time for me.
You’re alive bro start enjoying it. You’re here for a good time not a long time. Might as well make the best of it while you’re here. Better than the alternative.
Feel u
It’s probably always been like this :/
It’s mainly because technology and drugs has kept us docile and happy enough so we don’t rise up and fucking overthrow system.
So in your ideal society who will work in the sewers, fix the power lines after a blizzard, and watch screaming autistic children all day?
Hobbies, drugs, people, moving abroad. Lot of solution.