Diğer kariyerleri romantikleştiriyor musun yoksa sadece bana mı öyle geliyor?
Bir şeyi merak ediyorum: Pek çok insan uzaktan çalışma veya tam özgürlük istiyor ama daha büyük bir şeyin parçası olmanın hafife alınan bir yanı var mı?
Örneğin, bir restoranın mutfağında veya bir film setinde çalışmak (göz kamaştırıcı yelpazenin zıt uçlarında iki rastgele örnek) – uzun saatler, yoğun, kaotik ama enerji ve ekip çalışmasıyla dolu. İnsanlar eziyetten şikayet ederler ama çoğu zaman gittikleri andan itibaren o “canlılık” hissini özlerler.
Başka hangi işler veya ortamlar, iş zor olsa bile insanlara aynı elektrikli bir şeyin parçası olma hissini veriyor? Yoksa romantikleştiriyor muyum?
Amacın şu olduğuna inanmadığımı belirtmek isterim "çalışmıyor" – Bence çalışmak ve işleri halletmek bize bir amaç duygusu veriyor.
Etiketler:
Benzer İçerikler
20F, diş hijyenisti veya hemşire olmak arasında seçim ya...
Birkaç yıl ara veren 20F'yim çünkü dürüst olmak gerekirse hayatımda ne yapmak istediğime dair henüz hiçbir fikrim yok. Şu anda CNA olarak çalışıyorum, bu yüzden hemşirelikle ilgileni...
20M-başarısız oldu/üniversiteden ayrıldı, bu dönem sa...
20 yaşındayım. Depresyon ve tükenmişlik nedeniyle geçen baharda prestijli bir üniversiteden ayrıldım. Bir noktada kelimenin tam anlamıyla bir hafta boyunca yataktan çıkamadım. Daha sonra ...
27A – Eskiden son derece azimli ve yüksek performanslıyd...
Ben 27M yaşındayım ve son bir yıldır başıma neler geldiğini anlamaya çalışıyorum. Son beş yıldır çok hızlı bir şehirde yaşadım ve aynı zamanda hem tam zamanlı çalışıp hem d...
Grup Değişikliği - Düşünceleriniz
Herkese selam! Yeterli yanıt olmadığı için bu bir yeniden paylaşımdır. Geçtiğimiz neredeyse iki yıldır yönettiğimiz bu topluluk, bir zamanlar olduğu gibi yardımsever, destekleyici bir...
Giriş seviyesi (önceden deneyimi olmayan) uzaktan yarı za...
İş ve İşle İlgili Faaliyetler için Sınırlı Yeteneğe sahibim ve yarı zamanlı uzaktan bir iş arıyorum. Şu anda otizm, dispraksi ve hipotoni (kas rahatsızlığı) nedeniyle çalışmıyor...
Üniversiteyi bırakmayı düşünüyorum.
Travmatik bir çocukluk nedeniyle hayatı boyunca depresyon ve kaygıyla boğuşan 24 milyonluk bir insanım. Neredeyse liseyi bırakıyordum ama 18 yaşında mezun olup bir devlet üniversitesine ka...
Ücretsiz yüksek lisans derecesi alma fırsatım var. En iy...
Bilgisayar bilimleri alanında lisans diplomam var ve bir devlet üniversitesinde yazılım geliştirici olarak çalışıyorum. Ücretsiz yüksek lisans derecesi alabiliyorum. Bana en fazla yatırım...
Sağlık hizmetlerinde hangi işler doğrudan hastalarla ilg...
Her zaman sağlık hizmetlerinin sağlam bir alan olduğunu duymuştum çünkü iş durgunluğu yaşamıyorlar. Ama hastalarla çalışma tutkum yok. Sağlık yönetimi gibi düşündüm ama ne iş ya...
Engellerim için yanlış kariyer alanını seçtiğimi dü...
Ben 'vahşi' DEHB diyebileceğim seviyelere sahibim. Bunun için ilaç alıyorum (Welbutrin) ama yine de günlük hayatımı etkiliyor ve bunu 2022'den bu yana okulda ve iş hayatımda her yerde oldu...
Bir "Hayat Bilançosu" oluşturdum çünkü MBTI i...
35 yaşında kariyerimde bir duvara çarpıyorum. Kişilik testlerini denedim ama bana sadece bir "Kaşif" ya da her neyse. Ev kredim olduğu ve çocuklarım olduğu gerçeğini tamamen gör...
2 Yorum
Yorum Yaz Yanıtı iptal et
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.

I haven’t experienced it before, but there’s many stories out there of soldiers who feel most attached to their unit in a war even decades after the war ends. In the documentary Korengal some of the soldiers talk about how nothing quite hits like the thrill of a bullet zipping past your head and being in the middle of a firefight.
There’s definitely something about hard work that draws people together, but I think you have to take a step back and make sure what you are working on in something that you actually believe in. I’ve seen people get this intense about accounting work, so I think in some ways it’s just a mental drug you have to be careful with.
The cynical side of me says that in some cases your brain makes you retroactively believe it was a very important thing, because how else could you justify having spent so much time and energy on it?
I can tell you that the military is way, way over-romanticized. Unless you’re a SEAL or something, you’re going to be sitting around doing nothing for hours on end 99% of the time.