Sen ol.

Hey, 18 Kasım’da 37 yaşıma yeni girdim… son zamanlarda nasıl hissettiğimi açıp kağıda dökme ihtiyacı hissettim.

Şu anda işsizim ama sürekli iş arıyorum. Oldukça alışılmışın dışında ve sosyal açıdan garip yaşam seçimleri yaptım: Çocuk sahibi olmamak, kredi kartına sahip olmamak, arabaya veya ehliyete sahip olmamak, bir binaya sahip olmamak ve hala hayatımın bu noktasında ne yapmak istediğimi bilmekten çok uzağım. Ah tasarruf da yok.

Öte yandan, kendi dairem var, yemeğim var, grubumla müzik çalıyorum, fotoğrafçılık yapıyorum, çeşitli formatlarda, Japon kültürünün derinliklerine (sumo, Şintoizm, kabuki, shogi, anime veya otaku DEĞİL) retro video oyunları, filmler ve vinillerden oluşan geniş bir koleksiyonum var ve kültürlerine ve geleneklerine çok derin bir saygım var. Tasarruf, vintage saçmalıklar, boktan b-filmler ve kaba kara mizah. Henüz. Aynı zamanda sanat, müzeler, tarih ve daha derin şeylerle de ilgileniyorum.

Normal insanlar tarafından tuhaf görülse bile her zaman şeffaf ve özgünüm. Başkalarının ne düşünebileceğinden şüphe duymadan veya korkmadan her zaman kendimim. Hayata eşsiz bir bakış açım var. Politik olarak ben hem sol hem de sağ değerlerin bir arada harmanlandığı tutarsız bir karışımım. Oldukça geniş bir arkadaş çevrem var, 25 yaş civarında… Hayatımda bir sürü kız arkadaşım oldu, hatta bazı flörtlerim bile oldu..

Yine de bazen paranın, üç rakamlı maaşlar kazandığın ve yüzeyselliğin 2025 flörtünün tadı olduğu bir dünyada bir ortağa ne sunabileceğimi merak ediyorum.

Annemle babam, özellikle yarım kilo tereyağından daha hafif bir şekilde prematüre doğduğumda ve hayatım boyunca sürekli zorluklarla karşılaştığımda dönüştüğüm karmaşık bireyden çok gurur duyuyor. Ama yine de ayaklarımın üzerinde durma ve hayat sarkacının bana fırlattığı her türlü engeli aşma kararlılığını ve iradesini buluyorum.

Çılgın yazı için özür dilerim hehe 🤪

Mutlu ol. Kendin ol. İstediğiniz şey olun ve bununla gurur duyun.