Bu oyun çok bağımlılık yapıyor

Bu oyunu ben oynamıyorum ama kocam oynuyor. Video oyunları oynarken tanıştık ve ben oyun oynamayı seviyorum ama bu oyun hayatımı mahvediyor. İşini kaybetti, büyükannem ölüyor ve yaptığı tek şey bu oyunu oynamak. 718 saat. Muhtemelen bugün yalnız başına 6 saat kaldı ve saymaya devam ediyor çünkü ben bunu yazarken o hala oynuyor. Ölmekte olan büyükannem yakın zamanda acil servisten çıkarken bizimle konuşmak için aradı. Oynamaya 12 dakika kalmıştı ve bizimle konuşurken oynamayı bırakmayı reddetti. Kulaklıklarını bile tamamen çıkarmamıştı ve kadın bizi duymakta zorluk çektiğini söylemek zorunda kaldı. Sonunda onları çıkarır. Ona sözlü olarak oynamayı bırakmasını söylüyorum, annem bana büyükannemin yorulduğunu söylerken karakterini sonraki 3 dakika boyunca duvara yaslıyor. Aramayı bitirip uzaklaşıyorum, böylece tek başıma ağlayabiliyorum. Rauntların arasına giriyor ve ben ona saldırıyorum. Ona önceliklerini net bir şekilde belirlemesi gerektiğini söylüyordum, evet öyleydi "konuşuyor"ama bir telefon görüşmesine bile tüm dikkatini verme zahmetine girmedi. Bunu ona söylememem gerekiyor. Ben burada otururken o yeni bir oyunun içinde. Aileme dönemiyorum, arkadaşlarıma dönemiyorum. Ben de buradayım, belki ama belki o da bunu görebilir umuduyla bu topluluğa sesleniyorum. Bu topluluğa gizlenen biri olarak sık sık geldiğini biliyorum ve umarım bu, ona bazı şeylerin değişmesi gerektiğini ifade etmeme yardımcı olur.