Ne yapacağımı bilmiyorum!

Burada bir hikaye var sanırım. Ama 18 yaşındayım ve liseden haziran ayında mezun oldum. Ruh sağlığımla ilgili yaşadığım bazı sorunlar ailemin dikkatini çekene ve iyileşene kadar beni tekrar evde yaşamaya götürene kadar yaklaşık bir ay üniversiteye gittim. Bu yüzden dönem boyunca tüm derslerimi bıraktım ve bahar için geri dönüp dönmeyeceğime ya da sadece bir sonraki sonbahara kadar bekleyip beklemeyeceğime hala karar verilecek. Ancak tüm bu durum bana kim olduğumu ve gerçekten ne yapmak istediğimi anlamam için zaman verdi. Birkaç ay öncesine kadar sadece benden beklendiğini düşündüğüm şeyi yaptığımı ve bunun aslında istediğim bir şey olmadığını fark ettim. Yani, eskiden çok basit olan bu soru artık tamamen açık. Ne yapmak istiyorum?

Ve bu beni ilgilendiren şeyin ötesinde bir şey, yani bu benim kariyerim, tatmin edici ve istikrarlı bir şey istiyorum. Güvenlik benim için çok büyük bir şey ve bu, büyük bir aileye falan sahip olma planım olduğundan değil, asla başka birine güvenmek istemiyorum ve mali durumun stres yaratan bir konu olmasını istemiyorum.

Dediğim gibi kısa bir süreliğine üniversiteye gittim ama geri dönmeye tamamen niyetim var. Ben eğitim istiyorum. Doğru yönde çalışıp çalışmadığımı bilmiyorum.

Ancak olay şu. Eğer bana hayalimdeki işin ne olacağını sorsaydınız, tam hayalimde olduğu gibi, eğer maddi bir sorun olmasaydı ve yolumda hiçbir şey olmasaydı falan. Sık sık şarkı yazarı olma hayalleri kurduğumu söyleyebilirim. Okulda yazmayı her zaman sevdim, bana da bu konuda iyi olduğum söylendi ve şarkı yapma ve bir hikaye anlatma fikri bana çok çekici geliyor. Bir dünya inşa etme ve bir albüm gibi bütün bir şey yaratma fikrini seviyorum. Bu yaratıcılık için bu kadar çok alana sahip olmak çok ilgi çekici. Benim de şöyle bir düşüncem var ama tabii ki hayatımla ilgili, özellikle de OKB’mle ilgili şarkılar yazmak isterim. Obsesif kompulsif bozukluğun medyada çoğu zaman yanlış bir şekilde tasvir edildiğini ya da hiçbir zaman birçok insanın muzdarip olduğu ölçüde gösterilmediğini düşünüyorum. Sadece şunu biliyorum ki, daha gençken, benimle benzer şeyler yaşayan bu sanatçıyı örnek alsaydım, kendimi çok daha az yalnız hissederdim ve belki de kendimi birçok stresten kurtarırdım, çünkü dürüst olmak gerekirse, yıllarca bununla uğraştıktan sonra, acı çektiğim şeyin OKB olduğunu bile bilmiyordum. Yani, eğer insanların beni dinleyebileceği bir platforma sahip olsaydım, bunu farkındalığı yaymak için kullanmak isterdim ve belki sadece birkaç kişiye bile yardımcı olabilirim diye düşünüyorum.

Bunu o kadar çok düşünüyorum ki, kurgusal bir kariyerin her detayı kafamın arkasında oynuyor. Yeterince popüler olsaydım, kazancımı kasabamda bir evsizler barınağı açmak için kullanırdım. Bunun nedenini özellikle bilmiyorum ama ailem daha az şanslı olan insanlara karşı her zaman çok cömert davrandı, insanlara yemek ve kıyafet satın aldı, hatta bizim maddi durumumuz pek iyi olmadığında bile. Bu yüzden insanların yeni bir başlangıç ​​yapmaları ve artık sokaklarda yaşamak zorunda kalmamaları için ihtiyaç duydukları kaynakları elde etmelerine yardımcı olmak istiyorum, özellikle benim yaşadığım yerde bu kadar çok insan var. Sanırım ellerinde bu kadar çok para olan sanatçılara bakıyorum ve onların yerinde olsaydım bu parayla ne yapardım diye merak ediyorum.

Eğer ana akıma girersem yapabileceğim şeyleri düşünüyorum. İnsanların örnek alabileceği bir sanatçı olmak isterdim. Yerli bir kadın olarak kendimi böyle hissediyorum, medyada bunlardan pek fazla yoktu. Ve bu kesinlikle beni etkiledi. Cildimi nasıl beyazlatacağımı araştırırdım ve saçlarımı beyazlatmanın hayalini kurardım çünkü güzel olabilmenin tek yolunun bu olduğunu düşünürdüm ve medyada gördüğüm tek kadın türü bunlardı. Büyüme deneyimlerimle bağlantı kurabilecek ve beyaz olsaydım hayatın ne kadar farklı ve daha kolay olacağını hayal edebilecek birinin olmasını dilemiştim.

Bunun hakkında ne kadar düşünürsem düşüneyim, bunun gerçekçi olmadığını biliyorum. Bu yüzden bu sadece bir fantezi. Evet, yazmayı seviyorum ama şarkı yazarı olacak kadar iyi olabileceğimi düşünmüyorum. Şarkı söyleyemem. Konuşurken kendi sesimin çıkmasına bile dayanamıyorum. Herhangi bir enstrüman çalmıyorum. Gitar öğrenmeyi planlıyordum ama sipariş vermek için bekliyorum. Ve topluluk önünde konuşma konusunda kesinlikle berbatım, bir kalabalığın önünde performans sergilemek zorunda kalacağımı hayal bile edemiyorum. Bütün bunlar inanılmaz derecede ulaşılmaz ve eğer kariyer için hedeflerimin ne olduğuna geri dönersek, evet bunun beni tatmin edeceğini düşünüyorum, ama hiçbir şekilde güvenli ve istikrarlı değil, zaten başlangıçta da değil.

Bu çok fazla biliyorum ama sanırım burada sadece tavsiye arıyorum, insanların bana uygun olduğunu düşündüğü bir konu hakkında? Açıkçası yaratıcı bir şey sanırım. İngilizce okumayı ve yaratıcı yazarlık alanında sertifika almayı düşünüyordum, böylece yazıp yaratıcı olabileceğim bir şey yapabilir miyim? Yine de bilmiyorum, sanırım bu yüzden bu alt dizideyim.

Belki de endişelendiğim şey bu şarkı yazma hayalimi gerçekleştirecek bir şeyi asla bulamamak, bazen bir şeyler düşünüyorum ve bunları yazıyorum ama henüz tam olarak yazmadım sanırım, ele almak istediğim konularla ilgili bir sürü fikir ve o anda yazmayı sevdiğim için hissettiğim şeyler bu yüzden benden çıkıyor. Ayrıca müzik açısından neleri dahil edebileceğimi, nasıl bir sanatçı olabileceğimi, hangi seslere sahip olabileceğimi de düşünüyorum. Ayrıca en sevdiğim sanatçılar hakkında da çok düşünüyorum ve üzerimde böyle bir etkiye sahip oldukları için onlara nasıl saygılarımı sunabileceğimi düşünüyorum. Ama işte bu, bu fanteziyi sürdürmeye devam ediyorum ve kendime karşı dürüst olmam gerekiyor, bu gerçekçi değil, ama ya hiç denemediğime pişman olursam? Peki ya denemek zorunda kalmazsam ve ya tüm kutularımı kontrol eden ve bu fantezinin yapacağını düşündüğüm şekilde beni tatmin eden bir şey varsa? Tüm bu düşüncenin beni endişelendirdiğini bilmiyorum, her ne kadar “hayallerimin peşinden koşmayı” sevsem de gerçekçi olmam gerektiğini hissediyorum. Demek istediğim, Kanada bozkırlarında yaşıyorum, nepo-bebek değilim, ailem zengin değil, hiçbir bağlantım yok, o dünyaya girmemin hiçbir yolu yok ve bu sorun değil, sadece başka bir plana ihtiyacım var. Aslında yapabileceğim bir şey.

Lütfen bana ne düşündüğünüzü bildirin ve dürüst olmak gerekirse, bu noktaya kadar gelebildiyseniz, teşekkür ederim. Çok konuşabilirim.