25 milyon kişi mesleği düşündüğü için üniversiteye gittiğine pişman oldu

Yeni başlayanlar için, üniversitenin “hilesine” tamamen aşık olduğumu söylememe izin verin. Üniversiteye gitmenin en önemli şey olduğu fikrine kapıldım sadece Bu dünyada geçimini sağlamanın istikrarlı bir yolu ve bu yola uzun yıllarını adadım. Ticaretten tamamen habersizdim. 2018 yılında mühendislik okumaya karar verdim ve pandemi sırasında perakendede çalıştığım 2020-2022 yılları arasında 2 yıllık bir aradan sonra, şu anda önümüzdeki Mayıs ayında savunma sanayinde donanım işleri yapmak üzere ayarlanan bir iş ile elektrik/bilgisayar mühendisliği alanında lisans derecem ile mezun olma yolunda ilerliyorum. Yıllarca yiyecek kuponlarıyla zar zor geçindiğim düşük gelirli bir geçmişten geldiğim için, şu anda bulunduğum konumda olduğum için çok mutluyum.

Bununla birlikte, geçtiğimiz yıl, gerçekten de, alanımın geleceği ve genel olarak beyaz yakalı işlerle ilgili olarak kafamda bazı kalıcı şüpheler oluşturdu. Üretken yapay zeka ve otomasyonun bu mesleklerin çoğunu ortadan kaldıracağına ya da en azından onlar için iş piyasasını kötüleştireceğine ve önümüzdeki yıllarda bu mesleklerin giderek daha fazla talep görmesine neden olacağına dair giderek daha fazla trend ve ilk elden kanıt görüyorum. Bu durum, daha fazla uygulamalı veya mavi yakalı mesleklere doğru kariyer değişikliği yapmayı ciddi olarak düşünmemi sağladı. Maddi olarak yardım isteyebileceğim bir ailem yok, bu yüzden önümüzdeki 10-15 yıl boyunca iş istikrarını gerçekten arzu ediyorum. Bu dönemde kesinlikle yaşanacak ekonomik krizlere karşı hazırlıklı ve dayanıklı olmak istiyorum.

Tek sorun şu ki, eğer şimdi bir eğitim programı aracılığıyla mesleklere sıfırdan başlasaydım, son 4 yıldır mühendislik fakültesinde tamamen aynı şeyle uğraşmak zorunda kaldığımda akranlarımın çoğunlukla benden genç olduğu bir ortamda olmanın zor olacağını hissediyorum. 3-5 yaş gibi bir yaş farkı var. 20’li yaşlarımın sonlarında yeniden en alttan başlamak isteyip istemediğimi bilmiyorum. İlgimi çekecek ana meslekler HVAC, elektrikçi ve belki de sıhhi tesisat ile çalışmaktır. Her iki elle de yapılabilen, ancak vücuduma zarar vermeyen ve beni 40 yaşıma geldiğimde fiziksel olarak kırılgan bırakmayacak herhangi bir şey. Ayrıca inanılmaz derecede toksik olmayan bir çalışma ortamında olmaya da gerçekten değer veriyorum.

Sanırım asıl sorum şu, şimdi ikisini de yapmaya ne başlayabilirim? önce Mezun oluyorum ve kendimi işgücü piyasasında insanca mümkün olduğu kadar pazarlanabilir ve çok yönlü kılmak için önümüzdeki Haziran ayında mühendislik işime başladığımda? Daha fazla talep gören bir işe potansiyel olarak nasıl geçiş yapabilirim? Bu ilk işimin çoğu, minimum programlama ve muhtemelen donanım testi içeren evrak işleri olacak. Teknoloji piyasası çok kötü ve ben üniversiteden 1) uzaktan yüksek lisans yapmayı bile düşünemeyecek kadar tükenmiş durumdayım veya 2) daha iyi bir başlangıç ​​işi için bunu öğütüyorum. Zihinsel ve fiziksel olarak yorgunum. İdeal olarak, bu deneyimi hem biraz para biriktirmeye başlama şansı hem de teknik açıdan daha teşvik edici bir şeye girmek için bir avantaj olarak kullanmak istiyorum. Tercihen memleketim Iowa’nın dışında.

Sonuç olarak, söylediğim gibi asıl amacım kendimi olabildiğince çok yönlü kılmak ve tatmin edici bir kariyer yaratmak. Her türlü tavsiye, eleştiri veya görüş çok değerlidir. Benimle benzer bir kariyer rotasını takip etmiş olabilecek kişilerden haber almak özellikle ilgimi çekiyor: geleneksel STEM yolundan başlayıp daha sonra daha uygulamalı veya kurumsal işten çıkarmalara karşı bağışık başka bir şeye geçiş. Teşekkür ederim.