iyi bir çocuk olmayı arzulayan birinin tiktok’u

Ah, çünkü neden sana “a” deniyor? "iyi çocuk" beni hep mahveder misin? Mesela hayatımı tedavi edebilirsin, masayı çevirebilirsin, beni trafiğe itebilirsin… ama bana fısıldayabilirsin "iyi çocuk" ve doğru tonda ve birdenbire tıpkı ucuz mobilyalar gibi düşüyorum. Beyin boş, omurga gitti, dizler gitti. Arızalıyım, kabloları yeniliyorum. Okumadığım bir kontratı imzalamaya ve henüz duymadığım talimatlara uymaya hazırım.

Mesela neden bu iki kelime kombinasyonu herhangi bir aşk itirafından daha güçlü? Unutmak, "Seni seviyorum"bu aynı sonucu vermiyor. Övgü istiyorum, ses tonu istiyorum, iyi iş çıkardığımın kulaklarımı çınlatacak şekilde söylenmesini istiyorum. Dünya barışını çözmüşüm gibi ödüllendirilmek istiyorum. Benim için alkışla. Beni duygusal olarak mahvet. Bana en sevdiğin şey olduğumu söyle ve sakinliğimi ne kadar çabuk kaybettiğimi izle. Bunu doğru miktarda yoğunlaşarak söylediğinizde hepinizin sahip olduğu güç.

Durun, bu büyücülüktür, bu karanlık taraflıdır, bu kutsal değildir. Aynı anda hem davranmak hem de kötü davranmak istememe neden oluyor. Evet, söyleyeceğin her şeyi yapacağım gibi. Ama aynı zamanda onu tekrar duymak bile biraz kaosa neden olabilir. Bu eylemle ilgili bile değil, enerjiyle, kontrolle, tatlılıkla örülmüş hakimiyetle, mümkün olan en saygılı şekilde sahiplenilmenizi sağlayan övgü türüyle ilgili. Mesela evet, istediğini yaptım.

Şimdi tekrar söyle ama daha yavaş. Niyetle. Bunu ruhumda hissetmemi sağla. Beni en sevdiğin problemin haline getir. Ve açık olalım, çağrılmak istemiyorum "iyi çocuk" geçerken. Sayı bunu derinlemesine söylüyor, sanki bir şey ifade ediyormuş gibi söylüyor. Ellerin saçımdaymış gibi söyle ve ben İngilizce konuşmayı unuttum. Sanki hayatımda bir kere doğru bir şey yapmışım ve şimdi beni nazikçe mahvedeceksin gibi söyle. Duymam gerektiğini söylemiyorum, eğer duyarsam eriyebileceğimi söylüyorum ve bunda bir sakınca görmüyorum.