İyi Kariyer vs Hayalleri Takip Etmek
Kendimi iki yol sokağında gibi hissediyorum ve hangi yolu seçeceğimi bilmiyorum. Bir gün bulunduğum şirkette kalıp kurumsal basamakları tırmanmam gerektiğini, ertesi gün toparlanıp gitmem gerektiğini hissediyorum.
30 yaşındayım (E – Bekar ve çocuksuz) hiçbir diplomam yok ama sonunda sevdiÄŸim iyi bir ÅŸirkette lisans eÄŸitimimi bitiriyorum (2 yıl kaldı), makul para kazanıyorum, iÅŸimde iyiyim ve burada merdiveni kolayca tırmanabiliyorum. ÇOÄžU günler güzel geçiyor ve bunu umursamıyorum, ancak diÄŸer günler SÜREKLİ kendi kendime düşünüyorum (Bu mu? Hayat bu mu? Emekli olana kadar yapacağım ÅŸey bu mu?)
Parçalandım çünkü hayalim yurt dışında yaşamak ve uzun süreler boyunca birkaç kez bulunduğum yaşamak istediğim ülkede (arkadaşlarımın çoğu orada ve ben de dilini konuşuyorum) bir iş bulmak için bir diplomaya ihtiyacın var ve ben öğrenci kredisi borcunu biriktirmekten yoruldum (şu anda 32 bin). Bir yanım okulu bırakmak, şu anki borcumu ödemek ve kariyerime burada devam etmek istiyor. 5-10 yıl sonra her zaman şunu merak edeceğimi hissediyorum: Ya şöyle olursa?
Etiketler:
1 Yorum
Yorum Yaz
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.

Single without kids? Go for it. Live your dreams. You’ll always find a job to pay off your debt. Your debt will be there wherever you are. I’m 42 and I still wonder how life might have been if I’d gone to teach in Scotland like I wanted to. I have a family and a good life, but I never got to do those things that I dreamed of. I sure can’t now, saving for university for my kids! The world is yours.